30 maart......helaas weer een miskraam, maar nu met 6 weken.... Wij waren er allebei kapot van en vroegen ons wederom af...waarom? waarom wij? Maar daar krijg je nooit antwoord op..... Vol goede moed hebben we onze dagelijkse dingetjes weer opgepakt. Ik hoopte dat de rode duivels zich wel weer op tijd zouden aandienen, want dan konden we beginnen met IVF.
26 april in de middag had ik een beetje oud bloedverlies en ik dacht tja....daar zijn ze weer! Maar het zette niet door de volgende dagen.....dus ik wachte het weer geduldig af, totdat ik rond 2/3 mei niet lekker was....de hele dag misselijk.... We zouden 5 mei een weekendje naar Antwerpen gaan voor mijn verjaardag, maar omdat ik al een paar dagen niet lekker was dacht ik, laat ik er maar een testje tegen aan gooien, want dan weet ik zeker dat er niets is zodat ik gewoon de sauna in kan etc. etc. Het zal wel een opkomende griepje zijn of zo......4 mei in de ochtend een test gedaan en ja hoor...... ZWANGER.....ik begreep er helemaal niets meer van.... Mijn man die kon het al helemaal niet geloven.... Ik heb om 9uur gelijk het z'huis gebeld en heel mijn verhaal gedaan en ik moest om 11uur komen voor een echo en ik moest gelijk bloed laten prikken. De echo zag er goed uit en ik was inderdaad ZWANGER....
De dagen erna leefde we een beetje in een roes.....konden het allebei niet geloven.... We waren zo blij!!! Dit is ons wondertje<3 11 mei hebben we onze 2de echo gehad en we hebben toen een kloppend hartje gezien. Het was gewoon niet te geloven.
Afgelopen maandag de laatste echo in het z'huis gehad en ja hoor...we hebben onze kleine gezien, armpjes, beentjes, we hebben het hartje gehoord en hij of zij was erg beweeglijk.
We hebben ook besloten om geen combinatietest te doen, omdat we zowiezo geen punctie of vlokkentest zouden doen vanwege kans op miskraam.
Ik ben nu alweer bijna 12 weken en ik ben in de ochtend behoorlijk misselijk, kokhalzen....en de hele dag ook zo moe, maar ik heb alles over voor ons kleine wondertje. 26 juni hebben we onze eerste afspraak bij de verloskundige. Mijn moeder en schoonouders hadden we het al verteld en dit weekend gaan we het aan de rest vertellen. Oh ja en ik ben uitgerekend op 31 december 2012. Het lijkt nog zo ver weg, maar we kunnen niet wachten totdat we onze kleine in onze armen kunnen sluiten.
xxx
reacties (0)