Graag jullie mening...overdrijf ik?
Had ik voor de bruiloft vooral last van moeders die zich met zaken bemoeide, slaat nu mijn tante toe! Waar ze het vandaan haalt is me werkelijk een raadsel, maar ik krijg er de zenuwen van (en overweeg inmiddels semi-serieus om op de valreep nog naar het buitenland te verhuizen).
Met oudjaar bakt mijn mams altijd oliebollen voor heeeeeel de familie. Supergezellig want, onze bruiloft achterwege gelaten, meestal zien we elkaar niet op grote schaal. Er werd al enthousiast over mijn buik geaaid en volop gevist naar de namen die we bedacht hebben voor ons jongetje/meisje.
Zit mijn tante opeens heel vrolijk te vertellen dat zij C. ons telefoonnummer heeft gegeven. Dus ik zit daar met een puzzel-blik, want ik ken helemaal geen C. dus waar heeft zij ons nummer dan voor nodig? Blijkt dat ik vroeger in de kinderwagen ben rondgereden door C. Zij was het buurmeisje van mijn ouders en ging altijd met mij wandelen. Oh, die C., die ik dus sinds ik kan lopen niet meer heb gezien en ook nooit heb gesproken. Waarom heeft zij ons nummer dan? Nu blijkt C. bij mijn kraamzorg-club te werken. En het leek mijn tante (dus niet C.) toch zo leuk als C. dan bij ons kwam 'kramen' als de baby geboren is!
Griebels, kraamverzorgsters zullen best een soort van beroepsgeheim hebben, maar het idee dat haar moeder en mijn tante al jaren vriendinnen zijn, doet me toch vrezen dat binnen de kortste keren mijn eventuele hechtingen daar tijdens de koffie over tafel vliegen. Wat mankeert mensen toch om zulke dingen maar even te regelen voor een ander?
Al met al hebben manlief en ik erover gesproken en besloten dat, als C. belt (want misschien wil zij wel helemaal niet bij ons kramen), we toch maar bedanken voor de eer en het aanbod. Dat het ons niet helemaal lekker zit dat zij een soort van bij de familie hoort. Niet dat ze daar ooit komt, maar ik weet wat ik met mijn moeder bespreek, en als zij dat ook doet met die van haar, dan ligt mijn 'boeltje' zo bij mijn tante. En dat wil ik liever niet.
Ook mijn mams maar even ingelicht en die schaamde zich dan weer vreselijk voor deze actie van haar zus. Was ook niet mijn bedoeling om haar een rotgevoel te geven, maar mocht ze dr zus dan horen mopperen, dan weet ze dat het bij ons vandaan komt.
Maar eerlijk meiden, vinden jullie dat ik overdrijf? Kijk, als je nou iemand goed kent die bij je komt kramen, dan vertrouw je diegene al helemaal. Maar ik ken haar totaal niet. En als wij dan iets vinden, of iets stoms doen, of weet ik veel wat, dan heb ik liever niet dat dat soort verhalen via de kraamzorg bij mijn tante (en daarmee de rest van de familie) terecht komt. Laat het dan aub een vreemde zijn die wij, maar ook onze familie niet kent.
Maar goed, ligt het nou aan mij? Want sinds ik zwanger ben kan ik best goed overdrijven hoor, dus in dit geval hoor ik graag andermans (ehm, -vrouws) mening. Want dan kan ik mijn mening nog een beetje bijschaven :-)
reacties (0)