Zo vroeg ie het

Hihi, in mijn enthousiasme was ik even vergeten te vertellen hoe vriendlief me nou ten huwelijk gevraagd heeft. Dus hier komt het hele verhaal:

We waren op vakantie in Frankrijk en ik voelde me 's middags een beetje 'off'. Weet niet of het nou heimwee was, maar zat niet zo lekker in mijn vel. Dus toen ben ik even lekker gaan douchen. En toen ik terugkwam vroeg ie of ik me al wat beter voelde. Mwah, nog niet echt. Maar hij had iets voor me gemaakt waar ik misschien wat vrolijker van werd. En toen kreeg ik een boekje waarin hij ons hele leven samen had getekend. Hij wil striptekenaar worden en kan, al zeg ik het zelf, heel leuk tekenen. Maar dat verhaaltje ging over een prinsesje en een prins en hoe die elkaar leerden kennen. En dat ze leuke dingen samen deden en toen gingen samenwonen. En dat er het verlangen kwam naar een klein prinsje of prinsesje. En als ik wilde weten hoe het verder ging, moest ik me omdraaien. Dus toen draaide ik me om (met tranen in mijn ogen, want het boekje is zo ontzettend lief), en toen zat ie daar op 1 knie met een ring! En toen vroeg ie of ik met hem wilde trouwen :-) En ik maar denken dat ie niet romantisch is, vond het echt fantastisch.

We zijn vandaag bij de gemeente geweest. Kindje erkend (raadde ze toch aan, omdat we pas in december trouwen), datum afgesproken (de 23e was nog vrij, joepie), en toen stelde ze voor om gelijk in ondertrouw te gaan. Ehm, okee. Dus we zijn al officieel 'ondergetrouwd'! Daarna maar gelijk even de stad in geweest. Ringen bekeken en hele mooie gezien (slik, die waren duur!!!!) en morgen heb ik samen met mijn mams een afspraak voor het kijken (en passen) van een trouwjurk. Vriendje heeft zijn getuigen al gevraagd. Dus nu gaat het opeens HEEL SNEL! Maar wel allemaal heel leuk :-)