Zo! Hallo maar weer! :-) Na een hele lange tijd afwezig te zijn geweest, hier weer een blog van mij. Er is hier in de tussentijd veel gebeurd, mede daarom lange tijd afwezig geweest. Met de kleine (nou ja, kleine...) meid gaat alles gelukkig supergoed! Ik geniet elke dag zoveel van haar en kan me geen leven meer zonder haar indenken. Met mij gaat het wat minder. Sinds kort weet ik dat ik endometriose heb en hierdoor heeft de gyneacoloog een van mijn eierstokken moeten verwijderen. De kans dat we op een natuurlijke manier zwanger zullen raken van een tweede is heel klein. Dit heeft er bij mij nogal ingehakt en ben daar nu ook hard mee bezig pm allemaal te verwerken. Ik ga een keer per week naar de psycholoog en die heeft me geadviseerd om (bijvoorbeeld hier) weer te gaan schrijven. Dus eigenlijk maak ik jullie een deel van mijn verwerking!
;-)
Ik merk vooral aan mezelf dat ik bang ben. Mijn droom was dat ik een groot zou hebben, zag mezelf al zitten met 4 kids om de tafel... Nadat we in de MMM terecht waren gekomen, had ik die droom al opzij gezet. Maar nadat bleek dat ik toch op een natuurlijke manier zwanger kon worden, dacht ik dat een tweede er toch zeker wel in zou zitten. Ik ben dan ook na de bevalling niet aan de pil gegaan en hoop nu dus al ruime 2,5 jaar op een tweede kindje. En nu door die kut endometriose zal het er waarschijnlijk niet van komen... En het is zo dubbel! Aan de ene kant heb ik er vrede mee, ik heb een prachtige dochter waar ik dolblij mee ben en zielsveel van houd. Maar aan de andere kant wil ik alles zo graag nog een keer beleven en gun ik mijn kleine meisje een lief broertje of zusje.
Natuurlijk is er de mogelijkheid IVF. We hebben al eens aan het begin van het traject gestaan en toen bleek het gelukkig niet nodig. Maar nu staan we er allebei heel anders in. We hebben ervaren dat het heel tijdrovend is en emotioneel ook heel veel vergt. Ik ben bang dat het ten koste gaat van ons meisje, die ook recht heeft op tijd en aandacht. En er zijn nog veel meer redenen voor ons om dat traject niet weer in te gaan. Dus... Voorlopig mag ik het nog even zelf proberen, de hoop blijft dus nog even. Maar moet over een paar maanden weer naar de gyn en dan wordt het kiezen; IVF of de pil. De keuze hebben we al gemaakt, ivf is geen optie. Maar ja, de pil eigenlijk ook niet...
reacties (0)