Redressiehelm - part one

Vorige week konden we Isa's redressiehelm ophalen. Eerst nog een half eierdopje en toen steeds meer Isa's helm. Het op-en afdoen was geen succes. Iedereen in het gebouw kon horen dan Isa dat GEEN goed idee vond. De mevrouw zei dat Isa met stip het verdrietigste meisje ooit was. We verlieten het gebouw dan ook met de helm in een tasje en niet op haar hoofd.

De dag erna begon het opbouwen. Eventjes huilen bij het opdoen, maar we hadden een flesje als troost. Ook weer eventjes verdrietig. Het dragen van de helm ging meteen hartstikke goed, al moest ze wel wennen aan het gewicht van de helm. Na twee dagen op- en na een tijdje de helm weer af ging het hartstikke goed. Een klein pruillipje, maar dat was alles.

De derde dag met helm leek Isa wel vrolijker dan ooit! Ze lachte overal om, het kon niet op! Wat fijn voor haar en stiekem ook voor ons, want wat hadden we er tegenop gezien! We dachten dat ze het vast helemaal niks zou vinden met zo'n helm op, maar het maakt haar niks uit.

Inmiddels zijn we een week verder en zijn we alledrie (papa, mama, Isa) gewend aan de helm. Isa mag nu iedere dag in bad en dat is een groot feest!

Ons lijkt het alsof haar hoofdje iedere dag een beetje minder plat wordt. Wat een geluk met ons kleine meisje (wat al best groot wordt). Ze is inmiddels alweer 6 maanden oud. Wat gaat de tijd snel!

De vakantie heeft haar en ons goed gedaan, ze drinkt beter. Ze was ook goed gegroeid!

Zo fijn allemaal!