Lucas is 6.5 maand oud, een hele mijlpaal als je het mij vraagt. Maar wat is er een hoop gebeurd de afgelopen 6.5 maand. Ik ben nog zo geïntresseerd geweest ik poepluiers en bij elk kermpje dat die geeft sla ik google er op na. Ben ik overbezorgd of zijn mijn zorgen terecht vraag ik mezelf dan ook dagelijks af.
Zoals jullie allemaal in mijn eerder blogs hebben kunnen lezen hebben we geen makkelijke start gehad. Lucas heeft ( verborgen) nreflux en zwaar KMA. Zijn allebei geen dingen waar niet mee te leven valt, alleen maakt het het leven niet makkelijker. Afgelopen weken zijn we weer aan het tobben. Hij krijgt al zeker 2 maanden hapjes, wat inmiddels al zo veel is dat het een fles vervangd. Gelukkig maar! want die flessen zijn me een strijd geworden, gillen en krijsen, maar vooral heel boos op mij worden. Alsof ik hem vergif geef.. Eerst dacht ik, zal wel door die tandjes komen. Of door het missende ritme door de Corona maatregelen. Maar het gaat inmiddels echt van kwaad tot erger.. Hij krijst de hele straat bij elkaar als die de kans krijgt en ik ben vooral maar me best aan et doen om hem te vrede te stellen.
Inmiddels ben in op een punt dat ik denk, dit kan zo niet langer! Hij drinkt bijna niks meer, slaapt hierdoor echt verschrikkelijk. En mama word er echt niet gezelliger op! Vandaag dus de kinderarts gebeld met mijn bevindingen, die belt mij hopelijk morgen terug. Tot die tijd word het even op onze tanden bijten.
Lucas drinkt Puramino voor zijn KMA maar reageerde laatste ook op soja yoghurt waardoor ik twijfel of dit voldoende is. Hij krijgt omperazol voor zijn relfux maar of dit nog voldoende is, geen idee. Ben benieuwd wat de kinderarts me morgen te vertellen heeft. Ervaringen??
reacties (17)