Tjah blijkbaar zit het meer in m'n gedachten dan ik hardop zeg...
Toch fijn dat je hier een blog functie hebt en het even van je af kan schrijven.
Ik wist dat toen ik vorig jaar 30 werd de brief zou krijgen. Oproep uitstrijkje baarmoederhalskanker...
Ik haaat dat word kanker.. Ook omdat m'n aller liefste mam paar jaar terug in het traject heeft gezeten omdat ze wat bij de borst onderzoek hadden gevonden..
En jaar later prostaat bij m'n vader moest verder onderzocht worden. Gelukkig beide op tijd erbij en alles gaat goed..
Maar nu dacht ik verdorie ik moet dit gewoon doen.. Kinderwens is er en die groei na m'n onverwachte miskraam vorig jaar augustus.. En tjah 't is geen excuus maar het leven was even te druk voor een uitstrijkje die vijf minuten duurt en je leven op de kop kan zetten (niet dat ik hier van uit ga)
Maar toch vind ik het spannend. Waarom omdat we een jaar verder zijn met proberen na de miskraam zou der iets mis zijn. ...
Omdat ik nu twee keer waarvan een echt heel heel heftig verkramping na seks heb gehad.. Waar komt dat weg..
Ik het gevoel heb dat ik gevoeliger aan het worden ben vanbinnen.. En tjah weet je ik vind het gewoon niet niks...
Wat ik zei ik ga er positief in qua er zal niks zijn maar moest toch even m'n gedachten's een plekje geven..
En een verstrooide blog eruit typen.. Sorry daar voor.
reacties (0)