Uhmmm
Nou afgelopen weekend hebben wij onze zwangerschap bekend gemaakt , onze ouders en broer zussen weten het nu. En natuurlijk zijn ze blij
En mijn vriend zei en valt er ook wat van je schouders af. Ik zei eigenlijk niet, iedereen zo blij en sommige huilen. En ik zet een glimlach op en hoefde niet eens te huilen.
Terwijl ik juist ontzettend kan huilen haha.
Ik moest mijn spiraaltje eruit laten halen om dat ik op de vijf jaar zat. Toen heb ik de keuze gemaakt om niks meer eerst te gebruiken omdat ik er niet leuker op werd door hormonen.
We hebben gewoon condooms gebruikt. Tot we negen maanden terug zeiden oké we gaan der voor.
Nu 10 weken 4 dagen zwanger en ik krijg het gevoel wat ik ook tijdens hormonen van de spiraal had , dat ik niet mezelf ben.
En ja ik snap dat hoort erbij maar het gevoel dat je niet op een feest slingers ballonnen zwangerschap s wolk zit.
Zit mij dwars.
Mijn omgeving zegt komt wel goed je bent blij maar voorzichtig, straks als je buik begint te groeien en je de baby gaat voelen, dan besef je het en geniet je er optimaal van.
Het is ook zeker niet het geval dat ik niet blij ben maar besef is er ook niet extreem.
Ik ga van het positieve uit en dat het nu nog zelfbescherming is en straks erop optimaal van ga genieten.
Ik weet niet of meer vrouwen dit zo ervaren. Maar ik wou het hier neer plaatsen omdat ik het even kwijt moest.
reacties (0)