Eerste stapjes
Op donderdag 15 november om een uur of 6 's avonds, nadat ik Chris ophaalde van het kdv, zat ik thuis samen met mijn zusje en met hem op de grond te spelen en tot mijn grote verbazing deed hij ineens 3 stappen los!!! Ik gilde het uit :D wat ben ik trots!!!!!
Het hele weekend dus flink aan het oefenen geweest. Hij wil graag en heeft duidelijk veel plezier in z'n nieuwe trucje maar die 3 stappen zijn niet meer voorgekomen. Wie weet, volgende week donderdag zijn het er misschien wel 4.
Heel lekker ontspannen (maar toch inspannend) weekend gehad. De sint geintroduceerd vandaag tijdens de intocht in A'dam, hij snapte er geen bal van natuurlijk, volgend jaar maar weer proberen.
Nog 2 en een halve week en dan is mijn lieverd 1 jaar.. het aftellen is nu echt begonnen.
Wat is het een jaar geweest.. ik ben wel tot wat inzichten gekomen, beetje bij beetje ben ik in mijn nieuwe leven gegroeid. Moeder van mijn kind voelde ik me direct maar mijn leven met hem is wel enorm veranderd. Hoewel ik alles op de auto-piloot en een hart gevuld met liefde heb gedaan was het wel even wennen, aanpassen en eigenijk meestal 'gewoon doorgaan'. Nu heb ik het gevoel dat ik zelf ook weer een beetje tevoorschijn kom. M'n wallen reiken niet meer tot op m'n kaken en m'n oogwit is ook weer redelijk helder van kleur ;-)
De heftigheid is eraf. Chris heeft zich van het minimensje dat volledig overgeleverd was aan zijn moeders verzorging, ontpopt tot een zelfstandig, (voor zover een 1 jarige zelfstandig kan zijn natuurlijk) vrolijk jongetje met een positief karakter die houdt van lachen en met behoorlijk wat pit.
Nog voor Chris 1 jaar wordt schrijf ik een afsluiting-van-het-eerste-jaar-blog en op naar het tweede! :-)
liefs, Simone
reacties (0)