5 maanden en me moeder opgehaald

veel van jullie kennen mijn verhaal over me moeder wel en wat er is gebeurt op mijn uitgerekendedatum. nu alweer 5 maanden geleden dat ik ben bevallen en alles nog geen plekje heb kunnen geven. het verwerken is nog niet begonnen. ik besef het vaak ook nog steeds niet. dan gebeurt er hier wat en dan wil ik zo graag haar bellen om te vertellen wat er is gebeurt. helaas dat zal nooit meer kunnen. afgelopen vrijdag heb ik me moeder opgehaald. eerwt had ik zo iets van hmmm een urn in huis nee dankje maar me dochter wou het erg graag dat oma thuis kwam dus besloten om het tedoen. ik wist niet dat het zo zwaar zou zijn zo een urn en best nog wel groot ook. ze heeft nu een plekje op de kast naast haar foto. ik had gehoopt dat het wat met me zou doen zodat ik het kan verwerken maar niks is minder waar. me man is altijd bang geweest dat ik het de kleine zo verwijten dat me moeder er niet meer is. toen ik in het ziekenhuis lag en net was bevallen moest ik ook erg weinig van hem hebben. hij lag naast me om de borst te geven maar zodra dat klaar was moest die van mij weer in zijn bedje. ik zelf had het toen niet zo door. dat kwam later pas toen ik thuis was. na een paar weken begon ik pas een band met hem te krijgen. nu zijn we on afscheidelijk maar in het begin raakte ik hem alleen maar aan om hem eten te geven en een schonen broek. voor de rest lag die in zijn bedje. ik hoop echt dat niemand dit ooit mee maakt ik wens het zelf mijn grootste vijand niet toe. je moeder verliezen net voor de geboorte van je kind is wel het ergste wat je kan overkomen. het genieten van je kindje kan je echt niet op zo een dag.