Mis je...

Hoi SImone,

Ik weet precies hoe jij je voelt. Vorigjaar heb ik mijn vader verloren door een aanrijding in Suriname. Is het ergste wat je kan overkomen. 1 van je ouders verliezen, maar ik heb geleerd dat ze altijd bij ons zijn. Ik mis mijn vader ook enorm, maar geloof dat hij/ zij altijd bij ons zijn. Zie het zo, je hebt je eigen beschermengel en niemand zal dat van je afnemen.
Een moeder liefde is anders dan een vader liefde, maar het gemis blijft hetzelfde.
Ze is altijd bij je en zal je erdoor heen slepen.
Geniet van je zwangerschap en de liefde die jij van haar hebt ontvangen, geef het door aan jouw engeltje.

Fijne dag en sterkte.

nou dat begrijp ik heel goed.
ik geloof wel dat ze met je meegeniet en over je waakt!
niet te vergeten dat ze erg trots op je is!

dikke knuffel!

Hey meis,

Knuf van mij

Hey meid, ik snap je gevoel. Ik ben 2,5 jaar geleden mijn moeder verloren. Ik heb het er ook heel erg moeilijk mee. De ene dag geniet ik volop van dat wondertje in mijn buik (ook een kleinzoon) en de andere dag kan ik zoooo hard huilen om het gemis. Niks dat ik met haar kan delen, het gevoel in mijn buik, de spulletjes die we kopen gewoon alles... en ik denk dat het alleen nog maar erger gaat worden. Met mijn schoonmoeder is het ook zekers anders. Ik neem juist afstand van haar, zo van: mijn moeder kan het niet en bij jou wil ik het niet delen (tis een schat hoor). Ook had mijn moeder altijd graag een zoontje gewild, het zijn 2 dochters geworden, en nu krijgt ze gewoon een kleinzoon... heel pijnlijk! Sterkte meid!!!

Blijft een leegte...weet wat je bedoeld helaas. Blijf aan je moeder denken, dat houdt haar levend. En ze is bij je, hoor, je hebt mijn blog gelezen! Dikke knuffel, X

Ben er stil van. K heb 't m'n moeder nog, maar begrijp je wel. En delen met je schoonmoeder is toch anders...Liefs

Ik snap heel erg goed hoe je je voelt. Mijn moeder is bijna 2 jaar geleden ook zo door een hersenbloeding overleden. Ik had haar aan de telefoon en een paar uur later belt mijn vader dat ze in coma ligt en niets meer kunnen doen. Zo hard.
Natuurlijk mis je juist nu je mama. Ervaringen delen, haar haar kleinkind laten kennen. Bij alles waar je zo ongelofelijk trots op bent heb je de neiging om haar te bellen.. En dan besef je ineens de realiteit weer.
Schrijf het allemaal van je af, praat er over. Maar pijn doet het zeker. Ook al ken je me niet, toch een digitale knuffel!

Weet ook niet zo goed wat te zeggen.
Heel veel sterkte, schrijf het op hoe je je voelt.
Dikke knuffel!

hey meisje
hmm weet niet goed wat te zegge
idd heb je een beetje steun bij je lieve schoonmoeder
sterkte meid
liefs

Oh meid, vind het zo erg voor je! Weet maar dat ze goed over jullie waakt en zeker met je mee zal genieten van jullie klein zoontje, haar kleinzoontje!Sterkte lieve meid! xxx

Dat lijkt me vreselijk, dit mooie nieuws niets te kunnen delen, wat heftig voor je! Ze zal dit kleintje in je buik vast met al haar trots en liefde beschermen.....

Sterkte meid
Liefs