Lukas geboren
Jullie lezen het goed.
Op 20 april is om 20.21 na een pittige bevalling Lukas geboren.
Hij woog 3915 gram en is 51 cm. Een flink manneke dus voor zijn 37.1 weken.
Helaas was Lukas bij de bevalling al een beetje geel en gisterenochtend heeft de kinderarts daarom laten prikken op zijn bilirubine. Deze was te hoog voor een kindje van net 12 uur oud en daarom ligt Lukas nu op de kinderafdeling onder de blauwe lampen. 2 stuks, want vanwege de waarde zijn ze het gelijk goed gaan behandelen. Gisteren in de loop van de dag leek de waarde wel snel door te stijgen en zag het er even naar uit dat als de waarde gisterenavond nog zo snel door zou gaan Lukas vannacht naar een ander ziekenhuis zou moeten gaan voor een wisseltransfusie. Dit wordt hier in het ziekenhuis niet meer gedaan en is een flinke ingreep, maar met (gelukkig) slechts kleine risico's.
Om zoveel mogelijk gedaan te hebben en om overplaatsen te voorkomen ligt ons kleine ventje nu in een warmtebedje, aan een vochtinfuus en heeft hij een sondevoeding zodat zijn lijfje zo snel mogelijk de bilirubine eruit kan werken. Ook hebben ze een hartslagmonitor aangesloten, een zuurtsofmeter en wordt zijn ademhaling geregistreerd. Die laatste dingen zijn eigenlijk meer een protocol dan nodig, want ons mannetje doet dat allemaal prima. Mijn motto was dan ook beter een piepje teveel dan één te weinig.
Gisterenavond tegen 11 uur kregen we het verlossende antwoord dat alle middelen hun werk doen, want de bilirubine is aan het zakken. Hij is er nog niet, want hij zakt nu dus met al die hulpmiddelen erop. Vandaag horen we hoe verder, maar waarschijnlijk laten ze de waarde eerst nog verder zakken om daarna langzaam en stapje voor stapje de hulpmiddelen af te bouwen en te kijken wat het bilirubine gehalte dan gaat doen.
We rekenen erop dat het dus nog wel eens even kan duren (zeker een week), maar dat we dan toch ons mannetje gezond en wel mee mogen nemen. De kinderarts heeft ons gezegd dat het echt geen zaak van leven of dood is, maar als ze niet zo agressief zouden ingrijpen er wel een kans is op hersenbeschadiging en dat we daar natuurlijk ook niet op uit zijn.
Zodra de rust is weergekeert zal ik mijn bevallingsverhaal nog opschrijven hier, maar eerst maar eens zien dat we onze Lukas mee naar huis mogen nemen.
Liefs, Syl
reacties (0)