Happy/niet happy

Weer eens een blogje schrijven.. Misschien helpt het van me afschrijven...
Eerst eens wat positiefs...
Wat gaat het goed met mijn klein lieve Lenn.. Ik vind hem niet meer zo klein.. Hij groeit veel te snel... hihi..
Hij kan inmiddels zelf van liggen naar zitten, naar kruipen, naar staan en vandaag ook nog een paar pasjes.
Hij zegt mamamama en papapapa... Af en toe zwaait hij als hij ergens weg gaat of als hij als hij gaat slapen.
Over het slapen mag ik niet klagen. Laat ik t daar maar op houden...
Alleen slaap ik zelf nu heel slecht...
Met eten wil hij het liefste alles zelf doen. Brood laat ik hem zelf doen maar warm eten help ik toch mee..
Hij maakt me vrolijk als ik zijn lieve lachje zie.. met 5 tandjes in t lieve gezichtje..

Maar ben zelf niet altijd even vrolijk.
Ik denk nog vaak na over de tijd na de bevalling.. Krijg je al een keizersnede, moet je ook nog 1,5 uur wachten voordat je je eigen zoon in de handen hebt... en later hoor je dan ook nog dat ouders, schoonouders en broer hem al vast gehad hebben.
En ik? Ik lig daar maar te wachten...
Dat was toch mijn moment?
K heb nu hulp gezocht voor mezelf. Ik moet die dingen kunnen afsluiten..
Door dit alles zit ik soms K*t in mn vel..
Op t werk gaat het ook niet goed... ik lach de hele dag maar 3 kwart van de tijd is mn lach niet echt en huil ik liever..
Nou genoeg geklaagd..
Eigenlijk mag ik helemaal niet klagen...

Zo nog ff tv kijken en dan slapen... half 11 is heel normaal tegenwoordig.... hihi..