Update na een jaar

Goh, ben ik gewoon al bijna een jaar niet online geweest op BB. Schaam schaam... maar het is ook zo druk.

Het gaat allemaal goed, tenminste, bijna allemaal. De kinderen doen het prima. Daan kan niet wachten tot hij over vier maandjes naar school toe mag. Emma wil ook, maar ja, die moet nog een jaartje wachten.

Ze zijn lekker ondeugend, spelen leuk met elkaar en gaan heel hard met hun ontwikkeling. Emma praat de oren van je kop met haar 2.5 jaar en Daan wil met alles zo graag helpen. Vandaag heb ik hem dan ook de salade laten maken. Van komkommer schillen, tomaten snijden en het sausje maken. Trots dat hij was!!!

Met mijn mannetje gaat het even wat minder. Hij is een paar weken geleden voor de tweede keer aan zijn knie geopereerd. Hij heeft een nieuwe kruisband gekregen en is nu herstellende. Best zwaar moet ik zeggen met een man thuis die niet veel kan, dan nog 32 uur werken en twee kleintjes van 2 en 3 jaar. Mijn huis is een bende, maar goed, ik doe wat ik kan. Ik heb nou eenmaal niet de luxe van moeders en vaders die bij kunnen springen. Alles komt op mij terecht. Gelukkig kan Mark wel kleine dingetjes doen, maar het halen/brengen van de kinderen, badderen, koken, opruimen, wassen, vaatwasser doen enz kan hij gewoon nog niet.

Tja en die opa's en oma's van Daan en Emma, mijn vader is vorige maand ge-emigreerd naar Curacao, mijn moeder is depresief en mijn schoonvader is nog alleen en is ook niet in staat om te werken. Iedereen draagt zijn steentje op hun manier bij, maar ik kan nooit eens spontaan zeggen, ik heb er geen zin meer in, kan ik een halve dag de kindjes droppen. Nee, het gaat eerder van, die dag zouden de kindjes naar oma gaan, maar oma kan niet omdat ze te ziek is. Dan zit ik weer met de stress. Ze kan er niets aan doen, maar dat erbij kan ik dan net niet hebben.

Ach ja, sommige droppen de kinderen ieder weekend bij opa/oma, daar zou ik mij dus niets bij voor kunnen stellen, maar 1x in de twee maanden een avondje voor mijzelf of samen met Mark zou toch wel erg fijn zijn moet ik zeggen.

Verder gaat alles prima, we vermaken ons en houden van elkaar en weten dat we elkaar hebben. Ooit komt de tijd da wij meer tijd voor elkaar hebben en ik iets meer rust heb :)

Dames, ik zal eens kijken of ik wat vaker online kan zijn. Is toch echt wat te lang geleden.

Zit ik net de vorige blog te lezen, zat ik een jaar geleden ook in deze toestand, maar dan omdat het ongeluk net gebeurd was. Nu twee operaties verder wordt het toch echt wel tijd voor mama....