Geen vertrouwen meer
Jaja, en het is weer gebeurd. Met mijn moeder had ik afgesproken dat zij tot 16 juni zou oppassen. Begin dit jaar gaf ze aan dat zij haar hondje toch weer wilde dekken. Ja als jij dat wilt is dat ok, maar kan je dan nog wel op Emma passen? Ja natuulijk zei mijn moeder.
Okee, vooruit, ik kan haar toch niet tegen houden. Nou op dit moment worden de puppies geboren en heb ik mijn werk moeten bellen dat ik niet kom. Mijn moeder kan namelijk niet oppassen. Gelukkig heb ik een dag kunnen ruilen, maar ik baal hier zo van.
De laatste twee weken van het oppassen zijn drie dagen. Vorige week gaf ze al aan dat ze de laatste twee weken maar 2 dagen wilt oppassen. Ik ben zo boos, maar kan het nu steeds niet tegen haar uitspreken want elke keer komt er wat tussen. Nu legt ze ook nog eens de verantwoordelijkheid bij mij. Natuurlijk is Emma mijn kind, maar als ik dit had voorzien dan had ik mijn moeder niet weer laten oppassen. Dan was ze gewoon met Daan mee naar de creche gegaan. Nog drie weken en dan kan ze daar ook terecht. Ik heb ivm mijn nieuwe baan hun ook voor de dinsdag ingeschreven, maar helaas hebben ze nu geen plek. Hopelijk komt er snel wat vrij want mijn moeder zou de dinsdag oppassen en eerlijk gezegd heb ik daar gewoon geen vertrouwen meer in. Je spreekt wat af en vraagt of ze het echt kan omdat we vorig jaar rond deze tijd in de stress zaten omdat Daan van de een op andere dag niet meer bij haar terecht kon. Ja hoor, zij is zo rustig dat gaat prima.
Ondertussen wordt ik steeds weer aangekeken op mijn werk als er weer iets speelt.
Sorry, moest het even van mij afschrijven. Als ik morgen Emma ga halen zal ik het er wel met haar over hebben want dit schiet toch niet op. En de kinds gaan zodra het mogelijk is de dinsdag ook naar de creche. Het kan gewoon niet anders...
Liefs Shy
reacties (0)