CB voor beide kids

Vandaag ben ik bij het CB geweest. Daan voor zijn 1.5 jaar en mijn meisje voor haar eerste prikjes.

Met Daan was alles helemaal goed. Hij was lekker aan het spelen en kon wel vier blokjes op elkaar bouwen. Hij zat maar raar naar het vrouwtje te kijken, met zo'n blik van 'daar is toch niets aan?'. Toen vroeg ze of hij al wel drie woordjes naast papa en mama kon zeggen.... euh.... nou eens even tellen: Auto, bal, ja, nee, die, zitten, eten, daar, doe, (s)tappen, auw, (pa)tatjes (hoe slecht is dat haha). Dat is waar ik nu even op kan komen en ook daar genoemd heb. Ze vond dat aardig wat, ver van wat gemiddeld is. Nou, ben ik helemaal trots op ons ventje. Ook zei ze dat wij erg trots op onszelf mogen zijn. Hij ziet er volgens haar uit als een heel tevreden mannetje die helemaal goed in zijn vel zit.

Met Emma is ook alles helemaal goed. De prikjes waren niet zo leuk, ze moest even erg huilen maar na vijf minuten was het weer beter. Ze ligt nu lekker bij Mark, had haar in bed gelegd, maar blijkbaar is ze nog niet moe. Dan maar gewoon gezellig met ons mee naar bed zoals altijd hihi. De tijd dat Mark en ik weer lekker samen op de bank kunnen zitten zonder kids komt over een paar maandjes wel weer.

Nu zeggen veel mensen dat het CB altijd zo rot is en dat ze altijd zo dwingend zijn. Ik moet zeggen, ik heb niets dan goede ervaringen met het CB. Er wordt altijd gezegd dat het advies dat ze geven alleen een advies is en wij vooral moeten doen wat wij denken dat goed is. Wij zullen wel erg veel geluk hebben gehad met het CB waar wij zijn ingedeeld.

Nou meiden, dit was het even tot nu toe.