Opgelucht...

Gisteren ben ik weer naar de verloskunidge geweest. Alles was weer helemaal goed en de kleine meid is goed gegroeid. Ze zal misschien zelfs groter zijn dan Daan bij zijn geboorte was. Dat gevoel heb ik op dit moment ook, we zullen zien....

Daarnaast heb ik aangegeven dat ik erg slecht slaap en last van mijn bekken heb. Dat laatste wisten ze natuurlijk al. Ik heb gevraagd vanaf wanneer ze de natuur een handje gaan helpen, en dit is standaard bij 41.5 weken. Ik heb aangegeven dat ik het niet zie zitten om tot 42 weken te lopen. Nu hebben we afgesproken dat mocht onze kleine meid niet uit zichzelf willen komen, ik met 41 weken ingeleid wordt. Daar ben ik toch wel erg blij mee moet ik zeggen. Ik had gisteren namelijk echt een off day en moest de hele tijd maar huilen. Erg gezellig voor Mark die ook vrij was hihi.

Hopelijk is het vandaag weer wat beter. Tot nu toe wel, we zullen zien