Op dit moment ben ik het helemaal zat. Nog twee weekjes en dan mag de kleine meid van mij toch echt wel komen. Ik heb veel last van mijn bekken, vaak harde buiken en ben nog steeds best moe. Daardoor ben ik ook een engeltje thuis en moet Mark het vaak bekopen. Die arme vent van me doet ook niets goed op dit moment. Daar klopt natuurlijk helemaal niets van want hij doet heel erg zijn best.
Verder zijn we nog steeds niet klaar met de kamer van die kleine meid. Morgen gaan we dan eindelijk beginnen met het schuren enzo. Misschien zit dat mij dan toch ook best dwars. Het duurt allemaal zo lang, maar de tijd vliegt en we hebben het gewoon zo druk..
Ach, nog even en dan is het zover. Nog even volhouden zouden we maar zeggen.
reacties (0)