Net heb ik even terug zitten lezen wanner Daan voor het eerst zich optrok, dat is vier maanden terug. Sinds die dag kijken we uit naar de eerste echte stapjes. Hij heeft al een stuk of honderd eerste losse stapjes gedaan, maar werd dan zo enthousiast, dat hij weer omviel.
Vandaag heb ik hem maar eens even in de maling genomen. Ik zat op de grond, hield hem achter aan zijn rompertje vast toen hij naar een speeltje wilde lopen (deed dat al wel vaker) en heb hem toen los gelaten. Zowaar, vier hele stappen!!!
Mijn vriend Mark had de auto voor zijn werk in de ochtend nodig en heeft die nog terug gebracht. Ik had hem al gebeld en uiteraard wilde hij het wonder ook zien. Nou, stond hij aan de andere kant van de kamer, ik hem rechtop gezet en Mark hem roepen. Ja hoor, helemaal naar hem toe. Oftewel, hij kan het wel, hij moet alleen denken dat je hem vast hebt haha. Nou, dat wordt lekker oefenen met die kleine man.
Dat was het weer even voor nu.
Liefs,
Shy
reacties (0)