De drie musketiers, zo noemde we onszelf nog geen drie jaar geleden. Stappen, zuipen, gekdoen en vooral niet nadenken over de toekomst. De mannen gingen meestal thuis achter de x-box en wij gingen op stap.
Nu drie jaar later, heb ik een andere vriend en heb een lieve kleine man en ook nog eens zwanger van ons volgende wondertje. Mijn beste vriendin is ook zwanger geworden. Twee weken geleden zaten we op de verjaardag van de vriend van onze derde vriendin. Beetje ongemakkelijk vond ze het soms als het over de zwangerschap ging. Ik probeerde het dan ook niet te veel daarover te hebben, maar dat is zo moelijk....
Belt ze me van de week op. Volgens mij ben ik zwanger, ik moet nog ongesteld worden, maar mijn borsten zijn al een week zo opgezet en ik voel me al een week alsof ik ongesteld moet worden. Aangezien ze een eerdere zwangerschap heeft moeten afbreken, weet ze hoe het voelt om zwanger te zijn. Nou, de volgende dag had ze een test gedaan, een heel licht streepje. Heb haar toen gefeliciteerd. Ze geloofde het alleen nog niet zo. Ik heb haar aangeraden een digitale test te doen. Daar staat dan gewoon zwanger of niet zwanger in. Donderdag heeft ze die test gedaan en ja hoor, weer zwanger.
Niet te geloven. Wij, die vroeger helemaal los gingen, beste vriendinnen zijn (ook al zien we elkaar niet zoveel als toen), zijn gewoon met zijn drieen zwanger. Hoe het kan gebeuren.... ik vind het echt een wonder. Ik ben nu 16 weken, mijn andere vriendinnen 8 en 4 of 5 weken. Het moet allemaal nog maar goed gaan, maar ik zie ons dadelijk al lopen, drie dikke tantes haha.
En dan nog even over mijn kleine Daan. Gisteren was mijn moeder op visite. Zegt ze ineens dat ze onder twee tanden ziet. Ik zei, ja, die zitten er al even. Nee, zegt ze, twee nieuwe, daarnaast. Euh..... helemaal niets van gemerkt of gezien. Nou, die ene is al flink doorgekomen en die ander is net doorgebroken. Zo hebben ze er veel last van en zo helemaal niet. Daarnaast gaat hij steeds stabieler staan. Af en toe laat hij één handje los en houd hij zich heel losjes vast. Hij heeft al twee keer volledig zijn handjes los gelaten (wilde een speeltje hebben) en dan bleef hij twee seconden staan voordat hij op zijn gat viel.
Met een beetje geluk, loopt hij voor zijn verjaardag. Dat zou super zijn, maar als het langer duurt, is het uiteraard ook niet erg.
Dat was het weer even voor nu.
Liefs,
Shylina
reacties (0)