Baarmoederhalskanker onderzoek

Tja, ik word dertig dit jaar en twee weken geleden kreeg ik mijn oproep. Geen gras over laten groeien en meteen maar gaan dacht ik.

Vandaag had ik mijn afspraak. Beetje zenuwachtig zat ik bij de dokter. Ik dacht eigenlijk dat na mijn bevalling ik niet meer zoveel schaamtegevoel zou hebben, nou dat had ik mooi mis. Na de bevalling werd ik met mijn benen in de stijgers gehecht en kwam de ene dokter binnen, dan weer een verloskundige een student die aan het leren was en het interesserde me niets.

Nu zat ik daar met mijn benen in de stijgers. Wat een eng gevoel is dat. Ja het is voor het goede doel, je kan er niet vroeg genoeg bij zijn, maar kan het niet op een andere manier? Mijn dokter is een geweldige vent en doet heel normaal en tuurlijk doet hij het vast elke dag maar toch...... Zo'n endebek naar binnen... voelde me net een kijkdoos. Hij meldde ook nog dat alles er goed uitzag, dat is toch wel fijn om te weten, want na een bevalling kan er van alles gebeuren daar beneden.

Nou dames, nu nog een maand op de uitslag wachten. Ook al voel ik geen gekke dingen, ik ben er toch een beetje zenuwachtig voor. Zodra ik de uitslag heb, laat ik het uiteraard weten.