Niets blijft ons mannetje bespaart echt niets!! Cas kreeg hoge koorts zaterdag, en zondag besloten we de weekend arts te bellen. Daar aangekomen werden we direct doorgestuurd naar het ziekenhuis, zijn fontanel was opgezet en hij huilde toen ik de luier omdeed.
In het ziekenhuis werdt er vrijwel direct bloed afgenomen bij hem, sjezus wat een barbaren, ik moet nu gewoon weer huilen, Cas schreeuwde het uit, een prik in zijn duim en knijpen maar, schreeuwen schreeuwen schreeuwen tot hij uit eindelijk zo uitgeput was dat hij zich volledig overgaf... Ze kregen er niet meer de 2ML uit maar daar deden ze het mee.
Urine zakje om en wachten op een plas, na 2 uur nog niets :( Ik heb hem wakker gemaakt en op iets kouds gelegd en ja hoor daar ging hij, gelukkig anders moest hij een katheter.
De uitslag kwam binnen en ze vonden onstekingscellen, zowel in zijn bloed als in zijn urine. Ons mannetje heeft nierbekkenontsteking :( en dat is helemaal niet goed bij baby's van 4 maanden :( Dus kreeg hij alsnog een katheter :( Deze urine is nu op kweek gezet. Hij is nu aan de AB gezet en morgen moet de koorts weg zijn, anders moet hij weer opgenomen worden en aan het infuus worden gelegd. Ze hopen nu dat zijn nieren niet zijn beschadigd en gaan onderzoeken hoe hij aan de infectie komt, de kans dat er een aangeboren afwijking meespeelt in de urine wegen of nieren is namelijk aanwezig...zodra de koorts en infectie onder controle zijn krijgt hij een echo en dan weten we meer. De uitslag van de kweek is donderdagochtend hopelijk bekend.
Ik begin zo langzamerhand uitgeblust te raken, waarom overkomt ons dit allemaal, zo'n klein moppie, die ondanks alles nog zo lief naar iedereen blijft lachen, het is zo oneerlijk :(
reacties (0)