Het verdriet slaat toch even toe...

ik kan je situatie helemaal voorstellen.
Mijn dochtertje is 3 maanden terug geboren in een halve stuitligging die ze niet opgemerkt hadden.
Ze heeft sinds de 20 weken echo ( mischien al wel langer ) met haar rechterbeentje lang haar linkeroor gelegen.
Hierdoor was haar knie overstrekt en stond in tegenovergestelde richting.
Toen zij dus geboren werd schrokken de artsen, dit wisten ze namelijk niet.
ze vreesden dat haar knieschijf verkeerd om zat .. en het voetje stond wel goed.
Ik was als de dood dat het daadwerkelijk zo was en ze haar complete onderbeen moesten gaan keren.
Gelukkig bleek na foto's dat haar knieschijf goed zat maar alle banden overstrekt.. ja wat dan!
GIPS! ze kreeg een gipsbroek aan, en daar sta je dan als verse papa en mama met je eerste kindje met een gipsbroekje aan waardoor ze dus geen normale luiers kon dragen ( die moest maandverband en dan een grote maat luier eroverheen) we konden haar niet leren in bad te doen.. enkel met een washandje wasse, en zodra het maandverband weg ging ging mevrouw plassen en werd het hele gips geel. Dan krijg je in het zhuis te horen ja moet je maar droog fohnen.. leuk een pasgeboren die er zo smerig uitziet! na lang zeuren kregen we ander gips. dat was enkel nog om haar beentje en dit was het lichtgewicht gips wat ook bij volwassenen gebruikt word.. tot op de dag van vandaag denk ik nog dat het niet goed zit e zij mogelijk nog een spreidbroekje krijgt.. as. woensdag moeten we een echo maken...
Dan zal alles duidelijk zijn.. en je kan jezelf dit wel aanpraten en schuldig voelen, maar je weet diep van binnen ook dit had jij nitet kunnen voorkomen. Net zo min ik dit kon verkomen, maar vi Ik wensnd het wel schandalig dat dit nooit opgemerkt is terwijl ik in het ziekenhuis onder controle was en dus elk bezoek een echo had! Ik wens jullie heel veel sterkte en succes.. ik weet een beetje wat je meemaakt/doormaakt!

Wat ontzettend klote! Als ik het zo mag zeggen... Dit wil je niet bij jou kindje, als moeder maakt dit je helemaal stuk! Wat vreemd dat mensen jou verdriet niet snappen... Heel veel succes en sterkte

Meisje toch!!! Schaam je niet voor je verdriet!! Het is heel logisch dat je dat hebt. Iedereen heeft het altijd over de rose wolk en over hoe mooi het allemaal niet is. Maar ze hebben het nooit over de zorgen die je als ouder hebt. Meis, het is logisch dat je verdrietig bent voor je kleine man. Het is voor zo'n klein kereltje afschuwelijk dat hij elke keer naar het ziekenhuis moet. En dat hij zo vaak in het gips moet terwijl hij juist met gaan kruipen en leren lopen. Dat gun je niemand en al helemaal niet je eigen zoon. Ik ben zelf vroeger ook gepest, dus hoop dat hij dat inderdaad niet hoeft mee te maken!!
Blijf vooral je verdriet tonen! En mensen die het niet begrijpen, hebben zelf een bord voor hun kop. Zij hebben zelf zeker geen zorgen, dus weten niet hoe het voelt. Laat je niet beïnvloeden door anderen, maar wees open in je emoties en verdriet. Dat is veel beter voor je verwerken. Dikke kus en heel veel sterkte!! Ik duim met je mee dat verder alles goed gaat!!

Och meis, het is toch logisch dat jullie nu enorme zorgen hebben om jullie kleine mannetje!!
Je weet immers helemaal nog niet wat de toekomst gaat brengen...................maar voor jullie is het het meest prachtige mannetje van de wereld en laat hem dat ook weten!! Dat zal hem ook helpen in zijn misschien niet even standaard leventje...............hij zal immers best regelmatig naar het ziekenhuis moeten...............maar met jullie steun zal hij veel zelfvertrouwen krijgen en echt de wereld wel aankunnen met of zonder last van zijn voetje!!! Meis zet em op!! En een hele dikke knuffel!!!

Owww lieverd,

Logische dat je verdrietig bent en even in elkaar stort, dat zat er ook aan te komen.
Je bent heel sterk meis, maar dit is logische hoor.
En snap precies wat je bedoelt en voelt.ook al is er bij mij nu niets aan de hand meer weet precies hoe je voelt.
Alle mensen weten het zo goed en bedoel het mischien ook goed maar soms kennen ze beter de mond houden.

Maar schrik ook wel van je verhaal, het is echt erg er komt een hoop bij kijken zeg echt bizar.
Vind het echt erg voor je meis, en als je wil kletsen of iets ken je altijd bij me terecht!!!

Maar ga jij kennis niet schuldig voelen, jij ken er niets aan echt waar niet.
Dat gebeurt gewoon en leg echt niet aan jou.

Nou lieverd rustig aan en gooi lekker alles eruit
Heel veel liefs en xxxx dikke knuf

Heel begrijpelijk dat je je zo voelt... Je wilt natuurlijk het beste voor de kleine en als dat nu al betekend dat hij waarschijnlijk ziekenhuis in en uit moet, dan doet dat zeker pijn! Ik hoop het beste voor jullie! Sterkte meis!

Hey meis, nou ik begrijp het helemaal. sommigge mensen snappen niet hoe je iemand moet steunen. in hun ogen is het misschien maar een voetje..... maar ze vrgeten dta het voor jou als moeder/ zwangere vrouw heel zwaar telt! en je zit dan niet op dat soort antwoorden te wachten.
het belangrijkste is dta jullie van hem houden no mather what!

het is ook zo niemand is perfect... tenminste ik niet iig
ik hoop dta je nog wel een beetje kan genieten van je zwangerschap, want zorgen maken is immers nie goed voor jou en voor jullie jonge!
heel veel liefs Mel

HEy lieverd, wat heb je dit mooi geschreven! En meissie geniet van je zwangerschap en jullie kleine man in je mooie buikie... JUllie kleine man krijgt super ouders, die ziels veel van hem houden!of iemand nou perfect is of niet de liefde van de ouders is het belangrijkste...

EN je weet je kan altijd je ei kwijt bij mij he!

DIkke x

Meisje het is idd niet niks,en geen een zwangerschap heb je zekerheid dat alles perfect is en wordt,enige wat je kan is hopen en biden er voor.,dat alles goed komt..ik kan me zeer goed voorstellen hoe je voelt,maar belangrijkste is echt die liefde van jullie voor deze kleine mannetje,dat is enige wat telt.en weet je-mischien zal je verbaast zullen zijn,dat jullie meer last van krijgen als hij,mischien wordt het super geweldige iemand met beetje rare voetje,wie weet,maar door dat alles iemand wie zal goed en sterk in zijn schoenen staan overal waar hij komt.geen zorgen meid,alles komt goed!!nobody is perfect!

ahhh lieverd wat een naar nieuws tuurlijk mag je verdrietig zijn de mensen die zo praten kunnen beter aan jullie denken en jullie steunen ik hoop dat alles goed komt met jullie kleine man en wat is het een een mooi mannetje en wat zullen jullie ontzettend lieve ouders zijn die heel veel liefde geven aan jullie kleine man vanaf hier een hele dikke knuffel lieverd denk aan jullie xxx

Wat vreselijk voor jullie! En natuurlijk is het niet zomaar iets. Het gaat om jullie kindje en je wilt niet dat jouw kindje mogelijk pijn of ongemak heeft. En wat ondoordacht van mensen om het weg te wuiven. Dit wil je niet voor je kleintje. Ik kan mij ook goed voorstellen dat je ongerust bent over de mogelijke oorzaak. Kan je hier niet met een arts over van gedachte wisselen? Wellicht dat hij/zij je van nog meer informatie kan voorzien of mogelijk wat van je ongerustheid kan wegnemen? Het lijkt mij voor jou en baby niet goed als jij veel spanning doormaakt. Meid, sterkte en kom vooral bij ons je hart luchten. Ik hoor je graag aan en begrijp je helemaal! Liefs Sas

Tuurlijk is het verdrietig voor jullie en jullie mannetje! En het is logisch dat je er veel over nadenkt en het spannend vindt wat dit alles in de toekomst brengt. Want het is jullie kindje en je wilt natuurlijk het allerliefste dat hij 100% 'normaal' en 'gezond' is. Het is jammer dat sommige mensen het wegwuiven, ze zouden zich beter kunnen verplaatsen in jullie situatie en jullie steunen. Daar heb je meer aan!
Van mijn kant, wens ik jullie alle sterkte en kracht toe om alles te kunnen ondergaan en te verwerken.

Heel veel :

Natuurlijk ben je verdrietig het is je kindje en je wilt dat t gezond is. Je mag best even huilen of wat dan ook sterkte

Denk aan jullie!

iedereen heeft zijn eigen verdriet en voor sommige mensen "niet erg is" is dat voor anderen wel. kan het niet goed uitleggen, maar probeer het met een vb. ons kindje lag in het ziekenhuis omdat hij geopereerd moest worden aan een Erbse Parese (verlamming aan zijn arm), wij hadden en hebben daar nog steeds verdriet van. ook omdat je er constant mee te maken hebt. de afdeling tegenover ons lagen kankerpatientjes....we spraken een vrouw die redelijk positief was, maar het zag er toch slecht uit voor haar kindje...dan stelt ons verdriet niks voor. dacht ik toen. het eerste wat zij zei was'JOUW VERDRIET IS ERG OMDAT HET JOUW KINDJE BETREFT". iedereen heeft zijn eigen verdriet..en wat jouw vrienden, fam. "misschien" niet erg is (klom,pvoetje) is voor jullie wel erg..jullie moeten alles van dichtbij meemaken en jullie kindje alles zien ondergaan. natuurlijk mag je verdrietig zijn, terecht!! maar probeer ook te genieten, ook al zal straks alles waarschijnlijk gepaard gaan met een gevoel van trots en verdriet.
sterkte en ik hoop dat je en beetje begrijpt wat ik bedoel.

debby

Ahhhh lieve schat.. Wat heb je dat mooi geschreven Ik weet natuurlijk niet hoe jij voelt dat weet alleen jij zelf omdat jij het meemaakt. Zo waren er veel mensen die bij mij zeiden ik weet hoe jij je voelt, uhmm nee dat weet je niet wat je hebt het niet meegemaakt! Ik snap dat het 10 spannende weken zijn voor jullie maar probeer er nog wel van te genieten lieverd Straks hebben jullie je mooie ventje in jullie armen Ik ben er voor je meis..

dikke kus wendy

Ben er even stil van. Wat ontzettend moeilijk wat jullie te horen hebben gekregen! Nu is er duidelijkheid en kunnen jullie je erop voorbereiden en erop instellen, maar wat had je graag wat anders gehoord. Op dit moment is er niets aan te doen, dus probeer daar nu wat rust in te vinden. Misschien valt het mee met de ziekenhuisbezoekjes en krijgt je zoon een normale, leuke jeugd, ondanks zijn voet. Dat is allemaal in de toekomst kijken en gelukkig kunnen we dat niet. Voel je niet schuldig over alle gedachten die er in je omgaan. Veel erover praten met je man. En wat je zegt, liefde is het belangrijkste, niet perfectie. Maar ik weet wel dat deze knul ontzettend goed terecht komt bij jullie. Knuffel!!!