Zijn jullie ook zo over-zorgzaam?

hallo dames,

Jullie kunnen in mijn titel het onderwerp wel lezen! Zijn jullie als ouders ook zo OVER-zorgzaam?..

Sinds Jordan (mijn 1e) geboren is ben ik altijd heel bezorgd over hem, heel zorgzaam. Hij heeft zoals bekend wat aan zijn hartje en we zijn hem in de 1e dagen van zijn leven bijna kwijt kunnen zijn geweest. Sinds hij weer terug is bij ons ben ik een muur om hem heen gaan bouwen. Ik vind het bijvoorbeeld vervelend om ergens na toe te gaan, of hem door veel mensen te laten oppakken. Dit is met de maanden wel al minder geworden maar soms vraag ik me een beetje af waarom ik dit doe! ik vind het zelf nogal vervelend. Maar het is gewoon dat zijn ouders hem het beste kunnen, ik het allerbeste omdat papa overdag werkt. maar dan nog..

eigenlijk sta ik niet voor mezelf in met wat ik nu vertel, want eigenlijk is het normaal, vooral bij je 1e.. en dan helemaal bij een kindje waarmee een slecht begin hebt gehad.

Zo zijn er bijvoorbeeld van die dingen die je als moeder zijnde weet, ik weet bijvoorbeeld dat Jordan bijna niet eenkennig is maar dta hij niet tegen druktes kan. en wij hbben een grote familie dus kun je nagaan. hij houdt er niet van om wakker gehouden te worden, want soms dan valt hij in slaap en wordt hij wakker, maar dan slaapt hij ook weer binnen 2 minuten, als je hem met rust laat. wat ik vervelend vind als mensen sommige dingen niet kunnen respecteren. zoals mijn regels! tenslotte ookk ons kind toch? ik zal wat voorbeelden opnoemen:

- Jordan bijvoorbeeld bij het eten aan tafel pakken terwijl ik gezegt heb dat hij pas aan tafel mee mag zitten als hij in een stoeltje kan blijven zitten (dus niet op de schoot)!

- met hem buiten gaan zitten waar mensen roken terwijl ik zelf rook en hem hiermee niet wil belasten! (ik rook nooit in zijn buurt)\

- met hem wandelen en op de arm nemen (uit de wagen) omdat hij huilt (moe). zodat hij bij mij dus neit meer in de wagen wilde!

- Jordan uit de box halen terwijl hij lief zelf aan het spelen is. Eruit halen omdat diegene zijn behoefte moet vullen..

- Groentes geven terwijl ik al 10x aangegeven heb dat hij dat niet wilt eten! en dan binnenkomen en het toch zien, terwijl hij schreeuwend de lepel weg slaat!

- hem wakker houden terwijl hij hartstikke moe is..

- vakanties plannen na een pretpark terwijl het kind 7 maanden is!

en zo zijn er heeeeeeel veel dingen die je dan gewoon irriteren! en ik vind het ook wel allemaal prima hoor, daar niet van.. maar ik merk gewoon dat als mensen hun eigen regeltjes gaan stellen aan hem en zijn structuur verbreken dat hij helemaal ontregelt is als hij thuis komt.. en doodmoe..

hebben jullie ook van dit soort gevallen?..  of ben ik een zeur... sorry voor het klaagblogje