Vandaag verhuizen!

Nou zojuist om 11 uur hebben we de sleutels van ons nieuwe adres op gehaald. Pff het is ook wat. Heb toch stiekem in mijn eentje net een klein traantje weg gepinkt. Het zijn toch weer 2 jaartjes geweest, waar hij en ik samen ongelofelijk veel hebben mee gemaakt.

Maarten heeft mij veel geflikt. Onvergefelijke dingen. Maar los van dat heeft hij ook gigantisch veel voor mij gedaan en betekend. Hij heeft mij als eerst een prachtige zoon geschonken. En zoals de naam Jayden al zegt, ben ik hem daar dankbaar voor. Maar los van dat heeft hij mij een dak boven mijn hoofd geboden op het moment dat ik met 2 boodschappen tassen met wat kleding op straat stond. Dus ik zal hem ondanks alles, toch dankbaar blijven.

Nu is hij een aanhanger halen, om de meubels van de babykamer te verhuizen. Dus heb ik de mogelijkheid gehad om nog even snel op bb te wippen en een blogje te schrijven. Aangezien ik daar wel al internet heb, maar zelf nog geen laptop of computer, is er een mogelijkheid dat ik wat minder van me kan laten horen hier. Gelukkig kan ik minstens 3 avonden in de week op mijn werk wel even kijken. Hij heeft mij beloofd dat ik ook een compurter of laptop krijg in mijn nieuwe huisje, maar ik vind dat nog niet de eerste prioriteit. Ik wacht het rustig af.

Ik wil graag even 2 mensen hier van BB even in het bijzonder bedanken. Natuurlijk Simone. Omdat zij mij al meer dan 10 jaar kent intussen, en mij ongelofelijk veel heeft gesteund, geholpen en bij gestaan heeft in moeilijke tijden. Ondanks haar eigen ellende heeft ze mij altijd veel begrip en troost geboden. Op het moment dat ik nergens heen kon heeft ze mij geholpen en verzorgd, en ook maar nooit iets voor terug gewild of gevraagd, Ik zal haar voor de rest van mijn leven dankbaar zijn.

En natuurlijk mijn vriendinnetje Marisia (babypelacani hier op bb), de schat. Dit meisje heb ik morgen precies een jaar geleden leren kennen, op het werk toen wij beide tegelijk aan de training zijn begonnen. Een ongelofelijk sterk persoon waar ik me al heel snel geliefd en vertrouwd bij voel. Zij (plus haar lieve man en dochter en familie) zijn heel bijzonder geworden voor mij, en zo is een speciale vriendschap geboren. Ze is een maand geleden bevallen van haar prachtige dochter Amy, en hoe zwaar het ook moet zijn geweest, geen zuur gezicht of geklaag, slechts dankbaarheid en kracht, waar ik haar bijzonder erg voor bewonder. Haar ben ik dankbaar omdat ze ook altijd steun bied, en mij kan zien als familie, en dat betekend ongelofelijk veel voor mij.

Nou ik moet er aan geloven. Maar ik weet dat het goed is, het is meer de gewenning even. Ik ga er positief tegenaan! Dit is beter voor zowel Jayden als mijzelf. En omdat ik Jayden heb, kan niks mij meer van de wijs brengen en ben ik, hoe dan ook, zeker (en vooral gezegend) van een prachtige toekomst.

I'll keep you posted!!

Heel veel liefs

Sharon en Jayden