Alle kilo's nog aan toe

Als eerst wil ik even mededelen dat :
-ik weet dat het normaal is veel aan te komen bij het ''baby-maken-proces''
-ik weet dat ik pas 7 weken geleden bevallen ben
-ik weet dat ik Heidi klum niet ben, die binnen 5 weken met maatje 32 over de rode loper paradeert
-ik weet dat Jayden en ik gezond zijn, en ik dus ''eigenlijk'' niet mag zeuren
-ik weet ''waar ik het voor heb gedaan''
-ik weet dat het er zo weer af is als ik aan het sporten ga

-ik 2 jaar geleden nog geen 60 kilo woog
-ik nooit meer dan maatje 36 nodig had
-ik heb gehuild toen ik mijn eerste M kocht
-ik ben gestopt met roken(!!)
-ik bij de zwangerschap 26 kilo aan ben gekomen
-ik binnen 3 weken 17 kilo daaarvan weer kwijt was, maar het daarbij bleef

Nou het zit zo, het schaamrood loopt alweer over mijn wangen als ik er weer aan denk. Gisteren besloot ik de stap te wagen. Ik heb al sinds de 15e week van mijn zwangerschap geen spijkerbroek meer over mijn achterwerk gekregen. En aangezien het mijn favoriete kledingstuk was, en Jayden alweer 7 weken oud is, vond ik dat ik het nu wel verdiende om er beter bij te lopen dan in een trainingsbroek door de stad banjerend.

Vol goede moed stapte ik een kleding winkel in. Ik wou een hele teleurgestelde jankbui voorkomen, en bereidde me gewoon voor dat ik van ze langzalzeleven niet meer in een maatje kleiner dan 40 zou passen. 40 it is then! Maar aangezien ik genoeg mensen ken die er heel goed uitzien terwijl ze 75 kilo wegen, of meer, ook in spijkerbroek, legde ik me erbij neer en liep recht op de tafel vol spijkerbroeken af.

Ik zocht en ik zocht. Ik voelde me een beetje opgelaten. was 38 het grootste wat ze hadden?! Dat kan niet. Na de hele berg te hebben uitgekiemt lag hij daar. Een maat 40! Ik trok em uit de berg, en trok wit weg. Ik weet et nu al. Ik kom hier niet in. Dat gaat nooit niet passen!
''Pas em gewoon joh, je weet nooit''

JA DAT WEET IK WEL. Als jij een kinderbroek in je handen heb, weet jij zeker dat jij daar je reet niet ingeperst krijgt. Net zo zeker als ik weet dat dit mij niet gaat lukken. IK KEN MIJN KONT NAMELIJK!

Het dametje had achter in de winkel nog wel een stretch broek liggen, en ging toen ze mijn kop zag er snel vandoor om die te vinden, en kwam net zo snel weer terug gefladdert om me die te geven. Prima, ik probeer het wel. Ik stapte het pashokje uit, voelde me net een rollade, en zo zag ik er uit ook. Dit meen je niet. Is dit echt een 40?! ''Ik moet nog 1 maatje 42 hebben''. Schreeuwde ze alsof ze een prijs zou winnen als iedereen het goed had gehoord. Nou, die ging iets makkelijker aan. Maar toen ging ik voor de spiegel staan.

Kent iemand de reclame van ''Snack a Jacks''? Die ene waar die vrouw met een neonroze legging uit een pashokje stapt, met heupen waar je u tegen zegt en een buiging voor maakt, en dan vervolgens vraagt of ze er dik in uitziet? Zo voelde ik me ook.

Ik draaide me om, trok mijn zwangerschapsbroek weer aan, hing de broek terug, en wou onopgemerkt naar buiten lopen. ''Pas je maat 42 niet???'' nog harder dan de vorige keer. Op dat zelfde moment stond er een of andere tandenstoker van een meisje naast me in een broek, niet groter dan maatje 36, aan haar moeder vragend of ze er niet dik uitzag in die broek. WAT IS DIT VOOR EEN WINKEL. Ik had wel door de grond kunnen zakken. Zonder iets te zeggen, draaide ik me om de winkel uit. Met tranen in mijn ogen liep ik weer richting het station. In die hele winkel was er niet 1 broek die ik paste. Niet 1 broek!

Ik wou er zo graag weer een keer leuk uitzien. Ruim 9 maanden zie ik er al zwanger en belabberd uit. En toen ik van de week mijn kolf ging kopen vroeg die vent hoever ik al zwanger was. Terwijl Jayden in zijn maxi-cosi in de auto zat, al lang en breed geboren.

Dit weekend ga ik naar Almere een dagje. Ik weet dat het de mensen waar ik naartoe ga een zorg zal zijn hoe ik eruit zie. En dat vind ik ook fijn, maar toch had ik er zo graag weer een keer leuk uitgezien. En met mijn geluk kom ik dan juist weer mensen tegen die ik niet zien wil. Zoals exen. En exen van exen die nu ineens meer niet hun ex zijn, sinds ik hun ex ben. KL*TE ZOOI =(

Gelukkig gaat het verder allemaal goed met Jayden. Als k naar hem kijk en hem knuffel voel ik me al wat beter. Hij is zo mooi, zo gaaf en perfect koppie. IK HEB ZO'N STOERE VENT! Als ik hem niet had, zou ik echt niet weten wat ik moest beginnen.
Nou, als ik zo'n mooi wezentje weet te maken en op de wereld kan zetten, kan ik ook nog wel 14 kilo afvallen! Wacht maar mevrouwtje van de kledingwinkel! Ik heb gisteren een home trainer besteldt, en dan kan je mn rug op met die stretchbroeken van je!!!!!!