Down, down, down...

Nou dames, het is weer zover. Hier ben ik weer om mijn ei kwijt te raken..

Het zal niet als verassing aankomen, dat ik weer ruzie heb met ''papa''.. Ik ben het zat. Heel erg, en al heel erg lang. Ik geloof er niet echt meer in. Ik weet niet of het allemaal nog zin heeft.
Er is al zo onvoorstelbaar veel gebeurt tussen ons. (daar zal ik jullie maar niet mee vervelen) Te veel. En ik zie geen verbetering.

Ik ben niet iemand die om niks kwaad word. Ik word denk ik niet snel genoeg kwaad zelfs. Maar ik denk dat ik het gewoon nog niet alleen durf. Jayden is net 5 weken oud. Ik weet hoe belachelijk het klinkt. En toch.
Iets zorgt ervoor dat ik op de een of andere manier in deze leugen blijf geloven. Tegen beter weten in. Ik heb het gevoel alsof ik het in mijn eentje aan het doen ben allemaal. Alsof ik alleen aan het vechten ben voor onze relatie, en hij maar een beetje voor zich uit zit te staren.

Ik mis Almere. Wat, dat weet ik niet precies, want er is zoveel gebeurd daar. Maar wat er ook gebeurde, het was mijn gebied. Mijn mensen. Er was altijd wel ergens waar ik naartoe kon als het me allemaal even teveel werd. En sinds ik vorig jaar naar Eindhoven ben gegaan, heb ik dat niet meer. De vriendin die 5 minuten weg woonde, is nu 2 uur verder.

Zucht.. Ik zit nu al de hele avond te wachten tot hij thuis komt. Ik schaam me kapot. Ik voel me vernederd. Voor schut staan. Wat denkt hij wel. Dat hij maar kan doen en laten, terwijl zijn wijf de godganselijke dag op hem zit te wachten thuis met zijn kind. '' Ik ben echt om half 7 thuis '' ''Ik ben er over een kwartiertje'' ''Ik kom zo''.. Ik geef het op. Ik dring niet tot hem door, hoe graag ik ook zou willen. Ik geef het niet graag toe, maar ik voel me heel alleen nu. En misschien is dat ook wel beter.. Misschien ben ik ook wel beter af, alleen.
Ik had het gewoon zo graag zo anders gezien. Hij doet me zoveel verdriet elke keer, en ik blijf maar met geheven hoofd lopen, terwijl ik dat helemaal niet zo voel. Ik wil me niet laten kennen, maar ik ga hier aan onder door. Er moet iets gebeuren. En snel ook. Want ik kan echt niet meer........

442 x gelezen, 0

In Overig

reacties (0)


  • proud to be mom

    Jeeee shar, ik lees net pas dit berichtje van je, had nog een aantal ongelezen staan...... sorry !!!!!! Echt wederom schrikken !!! MANNEN ^*&^%^&$%%^*&.
    Zo onverantwoordelijk als de 'piep' en als het erop aan komt ben jij diegene die het heeft veroorzaakt. Keer op keer die mooie beloftes en sorry's.
    Je verdient dit niet meissie.
    Je hebt genoeg meegemaakt, en het wordt tijd voor rust in je hoofd, rust in je leven, en dat je je eindelijk eens ergens veilig en vertrouwd kunt voelen.
    Een plek waar je heerlijk kunt genieten met Jayden.
    Tja, ik kan zeggen, kom terug hier, maar ik weet ook wel dat dat niet zo 123 gaat.
    Pffff misschien moeten we een huis op gaan richten voor vrouwen waarvan de partners het af laten weten, want inmiddels groeit dat behoorlijk.
    Respect voor die mannen die wel liefdevol en verantwoordelijk zijn !!!!! En vrouwen die wel zo'n man hebben... geniet er met volle teugen van en wees dankbaar, want het is best zeldzaam.

    Shar, heel veel sterkte meissie, dikke knuffel van mij xxxx

  • marij1977

    Nou meis, wat vreselijk dat je je zo voelt!En dat die vent van je geen echte vent is...kan me voorstellen dat je het heel graag anders had gezien!
    Maar kies wel voor jezelf en je kleine mannetje, je kan het zeker wel zonder hem al zal dat niet even makkelijk worden. Denk goed om jezelf!!!Ik hoop dat er gauw iets gebeurd voor je, want er aan onderdoor gaan mag zeker niet gebeuren. Heel veel sterkte lieverd. Dikke knuffel