PANNEKOEKENN
Deze week ben ik 's morgens vroeg wakker geworden. Keer op keer,
elke morgen weer. 's Avonds laat kwam ik niet in slaap.
Tot overmaat van ramp, begon ik er over te dromen en midden in de nacht werd ik gewekt.
Dat gevoel in mijn buik. Ondragelijk.
Ik probeerde het gevoel te blussen met water, dan gaat het wel over, dacht ik.
Ik wist niet meer waar ik zoeken moest. Was dat nou, was het echt,...?
Ik had honger.
Nee, niet zomaar honger. Heel erg honger. En niet in zomaar iets.
Ik heb de hele week al liggen zeuren, en heb mijn vriendinnen allemaal een sms gestuurd.
Maar het ging niet weg Ik moest en zou iets van de gebakkraam hebben,
Oliebollen, warme luikse wafels met slagroom, en als dat niet kon,
als het maar warm was, en ik er heel veel poedersuiker op kon doen!
En toen wist ik het. Als een meteoriet inslag, schoot het mijn gedachte in.
Ik wist het! Ik ging pannekoeken bakken!
Het waren dan wel geen oliebollen of warme luikse wafels, maar hey,
het was minstens net zo goed!
Dus met een missie vertrok ik gisteren. Met handschoenen aan, een sjaal om, en een jas die mijn buik niet meer kan bedekken, waggelde ik naar de bushalte.
Door de regen baande ik me een weg naar de supermarkt en weer terug.
YES!
Vannacht heb ik weer geslapen. En ben slechts 4 keer mijn bed uit gekomen om te plassen.
Mijn hunkering is gestild.
Ik heb pannenkoeken gegeten.
x
elke morgen weer. 's Avonds laat kwam ik niet in slaap.
Tot overmaat van ramp, begon ik er over te dromen en midden in de nacht werd ik gewekt.
Dat gevoel in mijn buik. Ondragelijk.
Ik probeerde het gevoel te blussen met water, dan gaat het wel over, dacht ik.
Ik wist niet meer waar ik zoeken moest. Was dat nou, was het echt,...?
Ik had honger.
Nee, niet zomaar honger. Heel erg honger. En niet in zomaar iets.
Ik heb de hele week al liggen zeuren, en heb mijn vriendinnen allemaal een sms gestuurd.
Maar het ging niet weg Ik moest en zou iets van de gebakkraam hebben,
Oliebollen, warme luikse wafels met slagroom, en als dat niet kon,
als het maar warm was, en ik er heel veel poedersuiker op kon doen!
En toen wist ik het. Als een meteoriet inslag, schoot het mijn gedachte in.
Ik wist het! Ik ging pannekoeken bakken!
Het waren dan wel geen oliebollen of warme luikse wafels, maar hey,
het was minstens net zo goed!
Dus met een missie vertrok ik gisteren. Met handschoenen aan, een sjaal om, en een jas die mijn buik niet meer kan bedekken, waggelde ik naar de bushalte.
Door de regen baande ik me een weg naar de supermarkt en weer terug.
YES!
Vannacht heb ik weer geslapen. En ben slechts 4 keer mijn bed uit gekomen om te plassen.
Mijn hunkering is gestild.
Ik heb pannenkoeken gegeten.
x
reacties (0)