Dokter en inbraak

Afgelopen donderdag ben ik naar de huisarts geweest voor een doorverwijzing naar de gyn ivm mijn verzakking. Drie dagen voor de afspraak was het zover: ik begon weer te vloeien. Wat een kl*te timing zeg!
Heb de afspraak toch maar door laten gaan (moest er toch zijn ivm mijn depressie). En gelukkig: hij heeft me niet teleurgesteld. Hij vroeg wat er aan de hand was volgens mij, met mijn binnenwerk, mompelde toen zachtjes 'verzakking dus' en stuurde waar ik bijzat een fax naar de gyn. Ik hoef dus alleen maar de gyn te bellen als mijn vloeien over is. Toch een kleine aderlating, vooral na een blogje te hebben gelezen over een vreemd borstonderzoek ;-)

Dan nog slecht nieuws. Er is hier, in 2 weken tijd, twee keer ingebroken. BAH.
Het begon, toen mijn man 's ochtends in zijn bus stapte, en al zijn werkpapieren op zijn voorbank zag liggen in plaats van in vakjes in de deur of het dashbord. Mijn eerste reactie (mijn man kan nogal verstrooid en slordig zijn) 'Heb je zelf niet alles leeggetrokken omdat je wat zocht?'. Nee dus. 'Maar wat mist er dan?' Niets.
Vréémd! Pas een dag later, toen mijn man naar de loods ging, bleek er wer dégelijk wat et missen. Zijn sleutelbos van de loods! Niet dat ze daar wat mee kunnen, maar toch.... En nog steeds gingen we er vanuit dat hij gewoon 'vertrooid' was geweest, en de sleutelbos wel weer boven water zou komen.
Tot ik die avond ging werken in mijn nagelpraktijk. Wilde afrekenen... portemonaie weg! Gatsie, al mijn kasgeld, 500 euro, gewoon weg. Lang nadenken, en inderdaad: waarschijnlijk zat er een sleutel van mijn werkruimte aan zijn sleutelbos van de loods, als reserve! SHIT, ze zijn in mijn huis geweest!
Gelukkig zat de tussendeur, tussen nagelpraktijk en woning op slot, dus konden ze niet verder lopen.... godzijdank!
In haastige spoed dus het slot van de nagelpraktijk vervangen. En dan dénk je dat het klaar is.
Net toen ik het hele voorval een beetje ging vergeten, kwam mijn man vrijdag met een nieuwe mededeling:
Hij had zijn bus wéér (!!!) vergeten op slot te zetten. KLOOTZAK. Gelukkig geen sleutels meer daar, dus in huis konden ze niet komen. Máár, dit keer hebben ze, uit een 'geheim vak' in de laadruimte, zijn portefuille gestolen. Damn. Rijbewijs, kenteken, paspoort, tankpasjes, wéér kasgeld (ook een slordige 500 euro)... alles weg! Ik kon mijn man écht wel wat aandoen! Als er net is ingebroken, laat je toch niet je bus open? Sterker nog, welke mongool laat zijn bus open terwijl er zóveel geld in ligt? Pffffffff. Zucht!
Je begrijpt dat ik me niet meer veilig voel in mijn huis. Ze houden schijnbaar de boel stevig in de gaten. Als ze twee keer komen (beiden op klaarlichte dag!) zullen ze ook wel een dérde keer komen. En wie zegt me, dat ze dan niet besluiten om wél in de woning in te breken? Ook is het een naar idee, dat ze blijkbaar in de gaten houden wanneer we thuis zijn. Misschien zijn ze zelfs wel om het huis gelopen om te kijken wat er allemaal in huis staat. Bah. Naar gevoel... Al ga ik maar 5 minuten douchen met de kinderen, dan nog doe ik alles hermetisch op slot. 's Nachts net zo. Maar toch voel je je dan gevangen in je eigen huis.

:-(