Depri
Zit al een poosje niet lekker in mijn vel....heb nergens zin in, ook niet om te eten.Heb soms niet eens zin om me aan te kleden en mijn haar te kammen.Ik negeerde het een beetje maar ik vind het zelf ook erg rot dat ik zo lusteloos ben soms.Het is voor mijn man ook niet leuk.Voor mijn kleine meid kan ik nog wel een toneelstukje opvoeren maar s'avonds heb ik het helemaal gehad.Misschien een zwangerschaps iets, misschien wel een winterdip wie zal het weten???
Gister werd ik gebeld door een collega van het werk waar ik kook.Er was plotseling een collega overleden.al 2 dagen geleden maar ze twijfelde erg of ze het me moesten vertellen.Ik had 2 weken geleden namelijk een mailtje gestuurd om te vragen hoe het met iedereen ging en ook verteld hoe het met mij ging en dat ik echt niet lekker in mijn vel zat.Het nieuws trof me als een vrachtwagen.Een mooie meid van 26, prachtig figuur, prachtig lang haar, nog een heel leven te leven zomaar dood.Een hersenbloeding en daarna hartfalen, in coma geraakt en langzaam deze wereld verlaten.Ik kon alleen maar stil blijven en snikken, met een trillende lip ja zeggen en me laten overdonderen door het nieuws...Ik kon er niet van slapen en ben er misselijk van...De dood grijpt me altijd erg aan.Begrafenissen doe ik in de regel niet.Ik word hysterisch ga huilen en kan niet meer ophouden.Al is het een begrafenis van een wild vreemde.Waar dat nou vandaan komt geen idee...De dood is voor iedereen moeilijk, maar waarom is het voor mij nou ZO moeilijk dat ik mezelf er helemaal in verlies?
Morgen is de crematie, iedereen houd zich sterk.Bij voorbaat weet ik dat ik het niet kan, vooral nu in mijn 'labiele' situatie.Ik weet dat ik me niet in kan houden en kan er nu al niet mee omgaan en dat terwijl de ouders van het meisje zich erg sterk weten te houden, naar wat ik gister gehoord heb.Ik zit in twijfel of ik zou gaan en mijn eigen regel doorbreken....ooit komt een dag dat er iemand sterft die heel dicht bij mij staat dan MOET ik wel.Mijn collega die gister belde ging er al uit dat ik niet kwam, ook omdat ik de laatste 7 weken niet meer gewerkt had ivm bekkeninstabiliteit en rust die ik moest houden, daarnaast zit ik slecht in mijn vel en vond ze dat ik aan de kleine moest denken die zich ook elk moment zou kunnen laten zien.Ik voel me een zwakkeling als ik niet ga, alsof ik er makkelijk vanaf kom maar zou ik me sterk voelen als ik wel ga? Wel heb ik een kaart gekocht voor mijn collega's om ze toch te laten weten dat ik aan ze denk, in gedachte bij hun ben en dat ik het er ook erg moeilijk mee heb.Ze zouden eens moeten weten....
reacties (0)