31 wkn,chocomelk en emotioneel verfrommeld

Ik heb de hele dag zin in chocomelk.De pakken melk en de nesquick poeder zijn niet aan te slepen.Het is nu bijna tien voor elf en ik heb al 2 grote mokken op en hunker naar meer.Eetlust heb ik deze dagen totaal niet.Ik voel me raar, ben niet mezelf.Voel me eenzaam, onbegrepen, zielig, onbelangrijk en een beetje depri.Zit in een dipje die al een paar dagen duurt.Mijn vriend belde net om te kijken hoe het ging en zei ook al dat hij wel gezien had dat ik de laatste dagen anders was maar omdat hij verstandig is zei hij niks(heel slim want anders kreeg hij vast een snauw).Het is week 31 en ik begin nu pas zwanger te zijn.Wahahhahah, gek toch? Was eergister voor het eerst echt kotsmisselijk en gister had ik voor het eerst harde buiken(en hoe).Een paar dagen geleden zei ik tegen mijn vriend; zou ik dan toch écht zwanger zijn.Wat hadden we er schik om.Vanaf het begin zat ik te wachten op de hormonale kwalen en die kwamen niet.Op een paar slechte dagen na.En nu zit ik te wachten op de tijd die voorbij moet gaan om mijn prinsje lekker te kunnen knuffelen en uitgerekend nou komen ze! Het einde is vaak ook wel zwaar.De laatste loodjes worden ze genoemd en dat zal wel niet voor niks zijn.Zelf vind ik het nog niet zwaar.Ben het nog niet zat allemaal.Integendeel.Alleen zou ik het wel fijn vinden als die harde buiken wegblijven nu en dat ik me emotioneel wat meer mezelf ga voelen want jezelf zielig vinden is erg zielig he?