Voortijdige weeen en ontsluiting

Dinsdag verloor ik mijn slijmprop.Ik had de vk gebeld en die zei dat het niks ergs was.Dinsdagnacht heb ik de hele nacht overgegeven.Ik kon geen slok water binnenhouden en had redelijk wat maag en rugpijn wat later buik en rugpijn werd.Ik was helemaal uitgeput en slap en had de huisarts gebeld.Die vermoedde een blinde darm ontsteking en had de gynaecoloog gebeld om ook even naar me te kijken.Eenmaal in het ziekenhuis aangekomen bleek ik uitgedroogd te zijn dus hup aan een infuus en ik kreeg wat voor de misselijkheid.Voor de zekerheid ging ze wat.controles doen en werd er bloed nagekeken.Ze ging mijn baarmoedermond meten en ik zag meteen aan haar gezicht dat het niet helemaal pluis was.Toen ging ze toucheren en liep ze naar buiten om te overleggen....wat bleek ik had weeen en 2 cm ontsluiting.Mijn wereld verging zowat toen ze het zei.Ik had wel pijn(ik dacht een buikgriepje) maar het voelde niet alsof ik weeen had.De gyn was heel erg aardig.Ze kwam me troosten en ze leefde helemaal mee.Het was een schat van een vrouw. Ze gaf me meteen weeenremmers, een zetpil om mijn baarmoedermond te laten ontspannen en een prik om de longen van de baby sneller te laten rijpen, 24 uur later kreeg ik er weer 1.De weeen namen snel af maar alsnog werd er een ambulance gebeld en ik werd met loeiende sirenes naar het LUMC  gebracht.Hier zou de baby de meeste kans hebben mocht hij toch willen komen omdat er een Neonatologie afdeling is.Er werd me duidelijk verteld dat ze niet verwachtte ala minute een baby te zien maar dat ik wel snel in Leiden moest zijn want die baby mocht absoluut niet in de ambulance geboren worden en liever ook niet bij hun.Die arme broeders stoofden weg met me maar die rit leek een eeuw te duren.Eenmaal in het LUMC bleek mijn temp aan de hoge kant, de harttonen van de baby waren ook hoog dus we werden goed in de gaten gehouden.Toen mijn temp lager werd, werden de harttonen van de baby ook weer normaal.Misschien  had ik een infectie of iets dergelijks opgepikt en was de baby er ook niet helemaal lekker van, je lichaam zet dan automatisch de bevalling in schijnt.Er is nog getest of ik een verhoogd risico had om binnen een week te bevallen, dit kunnen ze met redelijk wat zekerheid beoordelen met een nieuwe test en dat bleek dus niet, dus dat was meteen een opluchting.We hopen nu nog een aantal weken rond te hupsen met z'n 2-en.elke dag is er natuurlijk 1 en een paar weken erbij zou super zijn maar ik verwacht nu niet dat we de 37 weken nog halen.In ieder  geval gaat het nu goed en zijn we al 4 dagen verder.Ik ben alleen erg ongerust dat ik de weeen straks weer niet herken en dat het dan misschien te laat zal zijn om te remmen.Uiteraard ben ik ook verdrietig omdat ik niet meer zorgeloos kan genieten van de rest van mijn zwangerschap.Morgen mag ik naar huis mits er niet meer ontsluiting bijgekomen is.Het ergste vind ik trouwens dat er geen reden is gevonden waarom ik nou precies weeen en ontsluiting kreeg.Was het een infectie, kwam het door die slijmprop,wilde de baby gewoon al komen, was de baby niet lekker??? ?Dat maakt me een beetje onzeker.De vk belde gister nog om te vragen hoe het was.Ze had niet het hele verhaal meegekregen en ze gaf toe dat er een hele kleine kans was dat er weeen zouden kunnen komen als je je slijmprop verliest.Die kans was zo klein dat ze er nooit op af gaan en bovendien is er helemaal niet te bewijzen of het nou daarvan kwam.Fijn dat ze toch even gebeld had en natuurlijk neem ik haar niks kwalijk want je kan niet voor elk beetje vagina vocht(alhoewel ik zelf erg zeker was van mijn zaak) langsgaan om te kijken en om allerlei onderzoeken te starten.