Jeetje wat een honger heb ik zeg, was al een paar dagen aan het opborrelen maar gister en nu ook weer zo'n honger.Dan eet ik en heb ik daarna nog steeds hongerbuikpijn.Zo heb ik gisteravond nog een extra schaaltje(tot de nok toe vol) cornflakes op.Moest ik om 5.00 mijn bed uit, na 2 uur proberen te slapen zonder extra te eten ,ben ik toch maar gaan bunkeren beneden.Een schaal brinta(tot de nok vol weer) en een beker sap.Had daarna nog steeds honger maar vond het toen wel weer genoeg.Ik was al bang dat die hongeraanvallen zouden komen.Ik kan dan eten alsof er geen einde aan mijn maagvolume zit en vervolgens heb ik daarna net zoveel honger.Bij mijn 1e zwangerschap had ik dit ook.Ik probeerde dan ook om niet al te vaak s'nachts te eten en extra te eten.Want dit heb je helemaal niet nodig! Ik hoop dat het hongerig wezen snel weer weg is.Is toch niet zo fijn.Wil gewoon normaal kunnen en niet steeds buikpijn van 'leegte' voelen.
Verder heb ik mijn racefiets gister officieel vaarwel gezegd.Al is het nog niet over! Voorlopig dus niet meer fietsten.Vind dit ontzettend jammer, kan het tempo denk ik niet meer volhouden.Moet toch rond de 30km/uur gaan.Als ik maar 20 kan fietsten dan fiets ik liever op een stadsfiets, anders is het ook zo'n zielig gezicht.Buiten het niet meer volhouden kunnen ben ik ook erg bang om te vallen.Je valt niet snel maar als je valt val je erg hard door de snelheid die je maakt en omdat je simpelweg bij onverwachte dingen, zoals een overstekende hond of kind, niet zo snel kunt stoppen of eromheen kan rijden als op een gewone fiets.Als ik die valpartijen bij de tour de france zie..... en hoe die mannen dan verder moeten fietsen, te erg om te zien laat staan om nu mee te maken.Wil ook niet dat er iets met de kleine spruit gebeurd.Ga mijn fiets eind van de zomer een onderhoudsbeurt laten geven, misschien nieuwe buitenbanden eromheen en tegen de tijd dat het voorjaar/lente is kan ik weer lekker gaan racen!
reacties (0)