In de war...

Ik weet het even niet meer,

Rond kerst en oud en nieuw weten we de uitslag van de chromosomen, dna en nog wat onderzoeken en heeft manlief ook de uroloog bezocht.

Naar aanleiding daarvan horen we hoe of wat.

Ik geloof niet dat er ernstige dingen aan het licht komen en dat we in 2013 mogen starten met ivf/icsi.

Welke van de twee horen we nog wel maar.....

Ik heb een GROOT probleem waar ik maar aan blijf denken...'

Ik werk als nanny en voor de behandelingen zal ik heel wat keertjes naar het zkh moeten.

Echo's, folikel metingen, puncties en treugplaatsingen.

Ik kan me voorstellen dat dit bij een "gewone"baan al lastig plannen is, maar als ik er niet ben is er niemand die op de kleintjes let.

Dan kun je denken, overleg gewoon met de ouders, maar de kans dat zij niet mee willen werken is natuurlijk 50% en dan kunnen ze besluiten mijn contract niet te verlengen en dan zit ik vanaf jan zonder werk, nog geen diploma spw en wel rekeningen te betalen!

Daarbij komt dat ik dan een baan moet vinden en dan gelijk al dagen moet opnemen voor de behandeling!

Stel dat de ouders wel instemmen dat ik blijf maar het lukt maar niet , keer op keer...

Misschien dat ze dan alsnog willen stoppen en dan zou ik het misschien psychisch even niet aan kunnen...

Of... als ik wel zwanger raak maar complicaties krijg!

Als nanny/gastouder ben je nergens voor verzekerd tenzij je een verzekering af sluit!

Dat wil ik best doen, maar dat is voor 5 jaar! Wij zijn eigenlijk niet van plan nog zo lang in NL te blijven en ik blijf al helemaal niet nog 5 jaar als nanny werken!?

over 2 jaar is mijn werk daar wel gedaan en wil ik met mijn diploma gaan werken(ervanuit gaande dat ik dat haal)

Maar zoals mijn koppie er nu naar staat haal ik helemaal geen diploma... kan alleen maar denken aan ALS, ALS en ALS...

Ik vind het allemaal zo oneerlijk en onzeker.

Wat moet ik doen???

Alvast zoeken naar ander werk zodat ik daar kan beginnen en pas een paar maanden later voor mijn ivf/icsi moet beginnen? blijven en afwachten wat de uitslagen in december zijn? de ouders inlichten en hopen dat ze begrip tonen???

Ik zoek al heel bb af naar mede soort genoten. Ik heb tot nu toe 1 iemand gevonden en die had geen goede ervaring met haar gezin en zo'n behandeling doet al genoeg met je... of eigenlijk deze diagnose al...

Morgen toch maar even goed om de tafel met mannetje en kijken of er reacties komen van jullie....

nu slapen...