Overleven!

Alles doet pijn, vooral mijn buik en voeten. Ben inmiddels 33,5 week zwanger van ons mannetje maar heb geen idee hoe ik dit nog 6,5 week ga volhouden. Het is hier heet en daardoor slaapt Eline vooral overdag erg slecht. Lees eerder 'niet' en wil ze veel aandacht en bezig gehouden worden. Iet waar ik nu absoluut geen energie voor heb. Ook vind mijn lijf het niet fijn om 20x per dag de teap op en af te lopen om d'r weer in bed neer te leggen. Onze mooie meid kan sinds 2 weken namelijk zichzelf optrekken tot staan! Er goed van dr en ben ook zeker trots op dr. Kan het er nu alleen even niet bij hebben want ze weer nog niet hoe ze weer moet gaan zitten en zet het dus steeds op een krijzen. En staand slapen schijnt ook best lastig te zijn ;)

Ze begint nu overigens ook echt te kruipen. Ze doet het nu wel alleen als ze dr zin in heeft en tijgert nog vooral. Al gaat dat ook een stuk agresiefer en lijkt ze nu echt op een kikker met die rare sprongetjes die ze maakt.

Met mij gaat het dus veel minder! Ben het zwanger zijn toch echt wel zat nu! Slaap 's nachts maar korte stukjes voor ik weer moet plassen. Hiersoor ben ik 's morgens gebroken en dan ben ik normaal al chronisch vermoeid (CVS/ME). Het valt me allemaal erg zwaar nu en wil gewoon mijn lijf weer terug. Van mij mag ons mannetje nu wel al geboren worden al weet ik dat dat natuurlijk ook weer niet zo positief is.

Mijn man probeert me veel te helpen maar ja hij heeft wel een fulltime baan op 80 km afstand. Vertrekt 's morgens om 6:00 uur om 's avonds om 18:00 uur weer thuis te kunnen zijn zodat ie kan helpen bij het dinner en bed ritueel (en hij zijn kind ook nog even ziet). En dan mag ik nog blij zijn dat ie 4x9 werkt en dus op vrijdag extra thuis is. Maar ja hij blijkt chronisch te hyperventileren en is dus ook de hele dag gebroken. En dan gaan we ook nog verhuizen! Als alles goed gaat is de sleuteloverdracht 2 september. Wil dus als alle papieren rond zijn ook nog vast wat spullen gaan inpakken. Het echte verhuizen zal pas geboren als nivea 2-4 weken oud is maar goed wel zo handig als alles wat hier noet meer nodig is vast daar staat. Het is alleen wel steeds 40 km rijden, maar zal mijn man in de toekomst wel langer thuis zijn omdat de reistikd veel minder is. Heb even geen idee hoe ik ga overleven tot we verhuisd zijn en ons ventje geboren is. Maar alles komt vast op zijn pootjes terecht, al zie ik dat nu nog niet echt voor me. Leef nu echt per dag! Nog net niet per uur! En hopelijk gaat de tijd snel voorbij!