1 jaar geleden 11-2-2011

Ik heb even gewacht met mijn verhaal tot vandaag. Het is vandaag precies 1 jaar geleden dat ik onder het mes lag i.v.m. een buitenbaarmmoederlijke zwangerschap.

Hier mijn verhaal...

December 2006, eindelijk was het bouwproject van ons nieuwe huis klaar en kregen we een week voor kerst onze sleutel van ons nieuwe huis, wat waren we blij. Januari 2007 besloot ik te stoppen met de pil netjes de strip op gemaakt en tja misschien tijdens het klussen (van ons huis hihi) een bahangetje voor de kinderkamer. Na anderhalf jaar ben ik in de zomer van 2008 maar eens naar de huisarts gegaan omdat ik nog steeds niet zwanger was geworden na 1 1/2 jaar proberen en kreeg ik van de ha een verwijsbrief mee voor het ziekenhuis en daar een afspraak gemaakt. Een paar dagen voor de afspraak moest mijn man zaad inleveren zodat op de dag van de afspraak de uitslag bekend zou zijn, met het zaad van mijn man was gelukkig alles in orde en zijn score kwa aantal zaadcellen was boven gemiddeld hoog (hij blij natuurlijk als een vrouwelijke dokter dat tegen je zegt ;-) we werden naar huis gestuurd met de mededeling probeer het nog maar even een half jaar op eigen kracht want we zien zo vaak dat er nog een spontaane zwangerschap van komt.....zo gezegd zo gedaan alleen zijn wij een maand of 8 of 9 door gegaan op ons eigen houtje......maar nee na die tijd nog steeds niet zwanger. Inmiddels al weer richting eind 2009. Weer een afspraak gemaakt in het ziekenhuis en er werd meteen over IUI gesproken (ikzelf heb verder nog geen onderzoek gehad allen wat bloedtesten maar alles was goed)

2010 begonnen met eerste IUI poging......na 1 komt de 2de en de 3de en de laatste de 7de in novermber 2010 maar alle pogingen zonder resultaat IVF was tijdens de laatste IUI poging al een keer besproken. In februari 2011 hadden mijn man en ik en zijn familie een tripje gepland staan voor een weekje oostenrijk voor familie bezoek i.v.m. een verrassings verjaardag van mijn man z`n neef. Stiekem spraken mijn man en ik van het zou toch mooi zijn als ik zwanger zou worden en we konden het daar aan iedereen vertellen........na onze laatste IUI poging namen we een time out, kerst was WEER in aantocht en ons tripje in februari, .....op 11 januari 2011 hadden we een afspraak in het ziekenhuis om het verder over IVF te hebben en het werd in gang gezet maar omdat het ziekenhuis ( Maasstad in Rotterdam) ging verhuizen in de periode dat wij met IVF zouden gaan starten had ik voor mezelf het zal wel april/mei worden. Maar dat liep allemaal een beetje anders.

donderdag 6 januari 2011 menstruatie dag 1

dinsdag 11 januari 2011 afspraak ziekenhuis IVF bespreken

vrijdag 28 januari 2011 vreselijke steken in m`n buik, ik dacht eerst ik moet naar de wc voor grote boodschap paar keer gegaan maar er kwam niets zelfs geen windje......dat ging zo een paar uur door totdat mijn man thuis kwam ik stond met de stofzuiger in mijn handen hangend over de stofzuigerslang de tranen rolden over mijn wangen van de pijn ik zei hem dat ik niet wist wat er aan de hand was maar dat ik al de heledag van die nare steken had maar ik moest niet naar de wc in de loop van de avond zakte het af en de andere morgen had ik nergens last van dat weekend varwachte ik ook mijn ms, maar zaterdag niets zondag niets maandag niets ik ben op dinsdag 1 februari een test gaan halen in de pauze maar om 16.00 hield ik het niet meer uit en ben op het werk gaan testen.......nou de alarm bellen van de test gingen gelijk af 2 vette dikke strepen en ik had het niet meer en het laatste uur bleek uren te duren voor het 5 uur werd ik ben vanuit het werk door gereden naar de drogist om een speentje te kopen voor mijn man met de teks pap is the best en bij thuis komst hem dat op zijn schoot gelegd tranen met tuiten heb ik hem de test laten zien HET IS ECHT WAAR RICH HET IS HET WAAR WE ZIJN ZWANGER OP DE NATUURLIJKE MANIER !!! onze droom kwam uit en 3 februari hebben we het aan de familie verteld in oostenrijk.......

Maar toen kwam 11 januari 2011 tegen 17.00 ging ik naar de wc en bij het afvegen had ik wat helder bloed niet veel een druppel misschien.....ik zei het tegen mijn man en heb toen het ziekenhuis gebeld ik mocht gelijk komen ik weet nog zo goed hoe rustig ik in de auto zat en heb gezegd tegen Rich joh we zijn zo weer thuis......maar niet in nog geen uur tijd werd ons verteld dat de zwangerschap een bbz was en dat ik onder het mes moest en dat ik mijn rechter eileider zou kwijt raken nu vandaag terwijl ik dit typ 1 jaar geleden en het gevoel en verdriet nog steeds niet is gezakt ben in die tussentijd nog steeds niet zwanger en we beginnen dinsdag of woensdag aan onze 2 ivf poging.............5 jaar zijn we nu bezig en vol goede hoop gaan we onze 2de poging in........