Plotseling opwelling van liefde of een kleine charmeur ?

Gisteren zijn we met onze dochter Christa naar het strand geweest. Er was een optreden van Rolling Stones coverband Flight 505. Christa vond het heerlijk om in het zonnetje op het strand te spelen, maar heeft ook genoten van de muziek. Ze heeft nog even als een echte diva op een tafel staan dansen. Onderweg naar het strand hebben we een tussenstop gemaakt bij het Gemeentemuseum in Den Haag om een vriend een bepaald schilderij te laten zien. Christa is gek op musea en rent daar altijd vrolijk van het ene schilderij naar het andere. Gisteren was er een overijverige suppoost. Op strenge toon vertelde ze dat ik Christa aan 't handje moest houden. Aangezien Christa in een museum hooguit vijf minuten braaf aan het handje wil lopen, vertelde ik die mevrouw dat Christa al twee jaar in musea komt en nergens aan zit, alleen kijkt. En dat ik bovendien altijd heel goed oplet. "NEE, REGELS ZIJN REGELS", verkondigde die dame. Ik denk dat Christa dacht dat die mevrouw te weinig liefde in haar leven kreeg, want ineens sloeg ze haar armpjes om die dame heen en gaf haar een enorme knuffel. Tja, en dan smelt zelfs de meest strenge suppoost ;-) "Ach, wat een lief kindje !" En toen mocht Christa ineens wel los lopen als ik haar goed in de gaten hield. Christa was even braaf als altijd en heeft genoten van de schilderijen en de beelden maar vooral van het heerlijke loslopen !