Nog niet zo lang geleden ontdekte onze Christa het kruipen. Helemaal geweldig, want nu kan ze zich verplaatsen. Blijkbaar kreeg ze de smaak te pakken, want niet lang daarna vond ze uit dat ze zich kon optrekken en dan kan staan. Nu staat ze te pas en te onpas, overal waar ze zich kan vasthouden. In de box, in haar bed, op ons bed. Ik ben wel wat verbaasd hoe lang ze al achter elkaar kan staan. Ze staat makkelijk een half uur achter elkaar met een grote grijns op haar snoet en ze scharrelt dan langs de kanten met hele kleine stapjes. Echt schattig ! Maar.... met de nieuwe ontdekkingen is onze kleine meid ook ineens een beetje dwars. Ze wil niet meer van een lepel eten. Fles prima, zelf liga of brood eten uitstekend, maar fruit en/of pap van een lepel wil ze niet meer. Ze eet een paar happen en houdt vervolgens haar handjes voor haar mond óf gaat voor lama spelen ! Het gekke is dat ze het eten op zich niet vies vindt. Ik fop haar namelijk en dan eet ze het wel. Ik geef haar een liga en zodra ze haar mondje open doet, gooi ik snel een lepeltje naar binnen. Dat eet ze dan heel smakelijk op. Jammie, jammie, mammie ! Nou ja, gaat vast vanzelf wel weer over. Het kost nu alleen wat extra tijd en we moeten wat meer inventief zijn... Bij mijn foto's onze kleine meid op haar voetjes.
reacties (0)