Vruchtwaterpunctie

Gisteren, 4 augustus, moest ik om kwart voor negen 's ochtends in het ziekenhuis zijn voor de vruchtwaterpunctie. Toch wel een beetje nerveus, want je weet niet precies wat je kunt verwachten. Eerst een echo. Geweldig, want mijn laatste echo was bij 9 weken en toen was de kleine pas ca. 2,5 cm. Toen moesten de artsen een geschikte plek vinden om te prikken. Dat was even een gezoek, want op de ene plek lag de kleine teveel in de weg en op de andere plek was er weer te weinig vruchtwater. Toen de juiste plek gevonden was, kwam de pril. Best pijnlijk, maar je gaat niet door het plafond. Helaas kwam er bij de eerste prik geen vruchtwater. Toen weer een nieuwe plek zoeken. Toen die gevonden was, kwam er voldoende vruchtwater. Daarna werd gekeken of het hartje van de kleine nog steeds goed klopte en dat was gelukkig het geval. Toen met een taxi naar huis. De artsen adviseren hier om het één dag rustig aan te doen. In Amerika is het advies twee weken. Ik moet zeggen dat zo'n tweede dag ook wel nodig is. Althans in mijn geval. Vandaag heb ik veel gerust en geslapen. Mijn buik is nog erg gevoelig, maar dat wordt wel steeds beter. Het meest vervelend van de punctie vind ik dat er iets mis kan gaan met de kleine. Die kans is wel heel klein, maar toch.... Nu drie weken wachten op de uitslag. Het verbaast me dat de wachttijd bij verschillende ziekenhuizen zo uiteen loopt. Sommige ziekenhuizen hebben na een week al de uitslag. Nou ja, gewoon afwachten maar. We horen dan ook of het een jongetje of een meisje is. Spannend allemaal !