KYR33MND

Lieve Dalton,

Wat trots ben ik op jou, wat verliefd ben ik op jou. Wat waren de eerste 2-2,5 jaar pittig met jou, maar sinds de komst van je broertje lijk jij eindelijk je plekje te vinden. Leek je de eerste twee jaren vooral erg boos en gefrustreerd, trapte je van je af en leek je genegenheid van ons niet te accepteren, nu vliegen de kusjes, de 'schatjes', 'ik vind je zooo lief', 'ik hou zoveel van jou' ons om de oren. Je had me geen gelukkigere mama mee maken! Het gaat goed met je en dat zie ik als mama niet alleen.

Toen wij laatst met Ronin bij de babydokter waren (CB), had ik jou van te voren al gezegd dat als we aan de beurt waren jij de loopauto waar je mee aan het spelen was, moest parkeren. Op een gegeven moment waren we aan de beurt en werd Ronin door de arts geroepen. Jij zette zonder aarzelen de loopauto keurig op de plek waar je die had gevonden toen we binnen kwamen en liep naar binnen, gaf haar een handje en ging zitten op de stoel waar ze voor jou een dokterssetje had neergelegd. De arts controleerde en checkte Ronin en hield jou ook in de gaten want het viel haar op dat je zo lief en rustig ging zitten spelen, dat je al zinnen maakt van 8-9-10 woorden en dat je zo lief contact maakt met je broertje. Kreeg ik toch even een paar hele dikke complimenten van haar over jou!

Je kwebbelt ook lekker en zorgt goed voor je broer. Net waren we bij de kapper, zou ik het met jou ontiegelijk spannend hebben gevonden om met jou alleen naar de kapper te gaan. Bang voor drama's en krijspartijen zorgde ik altijd dat ik samen met papa was, maar nu wilde ik Ronin zijn haartjes laten knippen en was ik zelfs alleen met twee kinderen! Maar eigenlijk was ik helemaal niet alleen; jij zou mij goed helpen zo zei je. En inderdaad, je haalde elke keer weer nieuw speelgoed uit de speelgoedhoek voor Ronin. En toen het meisje ging föhnen en hij begon te huilen zei jij streng tegen dat meisje: hij vindt dat niet zo leuk hoor!! Eenmaal terug in de auto zei je: goed heb ik geholpen he? Haha nou inderdaad!

Van de week was je ineens in tranen toen ik bij de gastouder weg ging, dat heb je anders nooit. We hebben houten bordjes in de keuken hangen met de dagen van de week en een wasknijper met een foto. Je kunt dan zien of je die dag naar de go gaat of thuis bent met een van ons. Nu is het weer goed maar je had wel tegen Ronin gezegd: ik ga nooit zo maar weg hoor. Ik ben altijd bij je!

Je bent op dit moment flink in een soort van waarom fase. Zo lijkt het. Altijd vroeg je ons wel veel en wilde je alles weten. Begon je al vroeg met 'wat is dit' en zo. Maar dan gaven we antwoord, legden het uit en dan was het goed. Nu komt er constant weer een vraag en als het antwoord je niet zint dan vraag je het gewoon opnieuw maar dan drie tandjes harder. Je wilt vooral van mij weten wat andere mensen gaan doen. Mama, waar gaat papa heen dan? Naar z'n werk. Waar is zijn werk dan? In Zwolle. Waar is Zwolle dan? Bij opa en oma in de buurt. Waar zijn opa en oma dan? In Apeldoorn. Waar is Apeldoorn dan? Is dat in Nederland? Ja dat is in Nederland. Waar dan? Een heel stuk rijden. Hoe moet je rijden dan? Via de snelweg. De snelweg? Waar is de snelweg dan? Ik zal het je aanwijzen als we er langs komen. Welke kant is dat op dan? Hier linksaf. Welke kant is linksaf dan? Die kant? (En je wijst naar links). Ja die kant. Welke kant gaan wij op dan? Wij gaan rechtdoor. En waar gaan die mensen heen dan? Weet ik niet. WAAR GAAN DIE MENSEN HEEN DAN? Naar het werk denk ik. En waar is dat werk dan? Weet ik niet. En waar gaan die mensen heen dan? En zo gaat het de hele dag door. En achter (bijna) elke vraag zeg je ook 'dan'. Soms wel vermoeiend. Haha!

Wat ook soms wel vermoeiend is, is het slapen. Je bent al sinds februari 2012 aan het spoken en ik kan me sinds die tijd nog geen week herinneren dat je niet of bij ons in bed hebt geslapen, of s nachts de boel bij elkaar hebt geroepen, s avonds wakker werd, s avonds pas laat sliep of dat je hartstikke vroeg wakker was. Het gaat soms een paar nachten goed, dan belonen we je daar ook voor met het plakken van een mooie sticker, maar het gaat ook nog heel veel avonden en nachten niet goed. We houden de moed er in. Het komt vast goed! Het eten gaat ook met hele kleine stapjes steeds beter dus dit zal ook wel goed komen.

Ondanks dat mama erg veel werkt de laatste weken hebben we ook wat extra vrije tijd met elkaar gehad door allerlei feestdagen. De kroning van de koning bijvoorbeeld. Wat vond je dat interessant. En met een boekje van Pauline oud (als ik me niet vergis) las ik je voor over prinsje Willem Alexander. Samen keken we tv en vond je die 'politieman' wel erg knap. Met hemelvaart zijn we naar het bos gegaan en hebben we een kabouterwandeling gedaan. Met een knapzak op je rug waar wat lekkers, wat drinken, een boekje met opdrachten en wat spullen voor de opdrachten gingen we op pad op zoek naar de volgende kabouter. Je vond het prachtig en had zelfs een puntmuts en rode wangen! Nog een uitstapje maakte we in het weekend dat opa jarig geweest zou zijn. 20 april. Je hielp die dag zo ontiegelijk goed. Met het uitzoeken van plantjes in het tuincentrum voor bij opa's graf en je hebt zelfs nog gaten gegraven om de plantjes in te poten. Je geeft zo'n mooie draai en een toch wel weer moeilijk moment. De dag er na was minder beladen en gingen we naar de apenheul!! We dachten even een uurtje of twee te gaan, maar jij en Ronin hielden het goed vol. We hebben ook nog eens vliegtuigen gekeken op vliegveld eelde Groningen en bakken we wel eens koekjes of cakejes ('mmm wat is cakejes bakken toch lekker!' Zeg je dan al snoepend uit de beslagkom!) En hebben we met Elin gespeeld! Al met al een heerlijke maand! Op nog heel veel leuke dingen de aankomende tijd! Ik heb wel wat leuks in petto! Zo komen Sem en zijn papa en mama spelen en komt Christian terug uit Gambia en zouden we die misschien op kunnen wachten op Schiphol. Dat laatste vertel ik je nog maar even niet om teleurstelling te voorkomen, want jij gaat het liefst meteen! Ik hou van je lieverd, Xxx mama