15 maanden

Lieve Dalton,

Toen ik net in verwachting was van jou, was er iemand die op het fijne nieuws zei dat het leven met een kind net was alsof je in een carrousel zit. 'De carrousel van het leven' noemde zij het. Ik heb er een beetje om staan gniffelen. Ze zei: 'met een kind gaat je leven zo ontzettend snel, die draaimolen draait maar door en je kan er niet van af springen. Alles om je heen staat stil en met z'n drietjes draai je in een sneltreinvaart door.' ik had gedacht dat het wel mee zou vallen. Maar nadat ik alle blogs zo ongeveer begin met 'wat gaat de tijd toch snel' en dat ook weer het eerste was wat nu in mij opkomt, moet ik haar toch wel gelijk geven denk ik.
Want ondanks dat er niet heel veel gebeurd is de afgelopen maand, heb ik wel het idee alsof ik gisteren de 14 maanden blog schreef.

Afgelopen maand heeft vooral heel erg gestaan in het kader van lopen. Je stapt nu sinds een paar weken ontzettend goed. Je loopt hele stukken. Zij het nog wel aan de hand. Ik hou jou niet vast meer hoor, lieve schat. Maar jij houdt mijn pink zo goed vast dat hij soms aardig blauw wordt. Je wilt het liefst de hele dag lopen. In huis, als ik dan net een tel zit om ook even een kopje thee te drinken, dan kom je weer mopperend aangekropen. Dat was niet je bedoeling, ik mag niet gaan zitten! En woest pak je mijn hand en begin jij al met lopen. Ik moet zorgen dat ik in een rap tempo mijn thee op een veilige plek kwijt raak en daar lopen we weer. Om de salontafel, naar de keuken, naar de achterdeur, even op het raam kloppen, naar de bijkeuken en weer terug naar de woonkamer. Met jou op pad is ook een hele onderneming aan het worden. We moeten vooral niet met al te grote haast boodschappen willen doen. In de kinderwagen zitten? Of de buggy? Een winkelkarretje? Dat is toch echt voor kleine jongens lijk je te denken. Je krijst de heleboel bij elkaar, want zitten heb je lang genoeg gedaan. Jij wil lopen! En dan zou je denken dat je nog niet zo groot en sterk bent en dat ik je wel een bepaalde richting heen kan sturen. Nou mooi niet! Jij weet waar je heen wil, en die kant zullen we op. Dus dan loop ik maar met je mee. Het zeebrapad voor ons huis wil je dan over, en weer terug, en nog een keer! Over de witte strepen. Ook de witte lijnen van het fietspad vindt je mooi, de witte vogelflatsen, de stoepranden, putdeksels. Alles wat maar een beetje afwijkt, daar moet jij overheen.

Vorige week zijn we ook weer bij het CB geweest. 78 cm en 9700 gram (uit mijn hoofd). En dat was samen met je lieve popje. Want je was wel een beetje eenkennig en wilde niet met bij die mevrouw op de weegschaal. Je popje hield je gezelschap en droogde je tranen. Dat is je dikste maatje. Hij wacht braaf op je in bed en zodra ik je in bed leg, is dat het eerste wat je gaat zoeken. Je begint ook te lachen zodra je hem ergens ziet. Soms doe je een spelletje en gooi je hem weg. Met je handjes in de lucht zeg je dan 'wheh?, wheh?' Weg? Zeg ik dan en dan wijs je grinnikend waar je hem heen gegooid hebt.

Helaas kreeg je ook prikjes bij het CB. Daar heb je een week na dato best last van. Geen koorts, oma dacht wel verhoging op haar dagje met jou, maar jengelig, aanhankelijk en uit je doen. Je bent niet jezelf. Maar ik zie ook hoektanden drukken en ik dacht zelfs vanavond te zien dat er eentje door was. De luiers beloven in ieder geval niet veel goeds.. En dan ook nog druk met leren lopen. Je bent er maar druk mee!!

Afgelopen weekend heb je je schoen mogen zetten. Je bleef braaf zitten terwijl wij zongen. Dat er 's ochtends dan een cadeautje zat in je schoen (en in die van vriendje Sem) had je eerst helemaal niet door!

Je bent een heerlijk kereltje met een ontzettend sterk karakter. Dat hebben we altijd al geweten. We genieten echt met volle teugen van jou en de avonturen die jij meemaakt of zelf verzint. Want volgens mij ben jij wel een kind dat zijn eigen plan bedenkt. We worden regelmatig op grapjes en spelletjes getrakteerd die jij zelf hebt verzonnen en dan heb je de grootste lol als we daar in mee gaan. Zoals jij bijvoorbeeld in de ballenbak bij ballorig kan zwemmen.. Hahaha! Je gaat echt serieus gewoon kopje onder, je duikt en komt dan verderop onder de ballen vandaan!! En een schik dat je hebt als wij met Prethoofden je staan op te wachten!

Je bent een lieverd! Mama's grote lieverd!!
XxxX