Feest: 4 maanden!

Vandaag is het een maand geleden dat ik de vorige verjaardagsblog schreef. Vandaag is het ook precies vier maanden geleden dat jij werd geboren. En wat ben ik blij met jou! Zoveel, dat kan ik in een blog niet beschrijven, maar ik hoop wel dat je dagelijks voelt hoeveel dat is. Ook al kan ik je de laatste week niet zoveel kusjes geven als anders, omdat ik griep heb, keelontsteking. 

Net nu jij weer wat bent opgeknapt ben ik veel te bang dat je weer ziek zou worden. Want wat was je grieperig, lieve schat. Koorts en ontzettend verkouden. Je was een klein hoopje mens. Je oogjes vol met snot. Hoesten. Niezen. Zo zielig... Ik wenste dat ik het van je over zou kunnen nemen, en mijn wens is uitgekomen. Jij werd beter en mama dus ziek. Maar dat is ook niet zo handig, dus nu mama nog even snel beter worden en dan kunnen we op en top van elkaar genieten. Want soms voelt het wel een beetje alsof we van het een in het ander rollen. Eerst een super zware bevalling, niet alleen voor mij, maar zeker ook voor jou. De borstvoeding die moeilijk liep. Veel kramp. Veel pijn in je buik. Veel spugen. Moeilijk drinken. Ophouden met ademhalen. Verkouden. Ziek.

Maar steeds meer lijken we het juiste spoor te vinden. Steeds beter begrijpen we elkaar. En zo wordt het steeds een beetje makkelijker. 

Twee weken geleden zijn we met jou bij een osteopaat geweest. Deze mevrouw luisterde naar ons bevallingsverhaal en keek naar jou. Door de zware bevalling bleek je nek, je linker arm en schouder vast te zitten. Dat bezorgde je veel pijn. Ook dacht ze aan een koemelkallergie. We zijn nu (bijna) twee weken met andere voeding bezig, hypo allergeen, en ondanks dat je ziek bent geweest, lijk je het er heel goed op te doen! Je drinkt je flessen leeg, het spugen is voorbij, je bent heel rustig tijdens je voeding (op een paar keer na), je valt makkelijk in slaap (we hoeven je geen uren meer in slaap te wiegen), doet langere slaapjes, je slaapt erg rustig. Kortom; je bent een erg tevreden baby!

Naast andere voeding hebben we nog meer aan je voedingspatroon veranderd. Je krijgt nu geen 5 flessen meer (waarvan je 9 van de 10 keer een aardige hoeveelheid liet staan), maar 4 flessen. Die verspreid je zelf wat meer over de dag, en je drinkt ze allemaal leeg! Ook krijg je aan het eind van de dag een paar hapjes groente (bloemkool is niets voor jou, hihi!) of fruit. En je slaapt de nachten door (van 20-7 uur).

Ook de behandeling bij de osteopaat lijkt zijn vruchten af te werpen. Je beweegt je linker armpje volop. Je grijpt, je slaat, je pakt. Je draait je hoofd goed en hebt geen voorkeurshouding meer. Hooguit nu voor de andere kant! Zelfs op je buik liggen lijk je nu leuk te vinden, wie had dat ooit gedacht?! Je jas of je slaapzak aan? Geen probleem! En zo vallen alle puzzelstukjes op zijn plek...

'Praten' deed je al, uren achter een. Hoge klanken, lage klanken, lange klanken, korte klanken. En de gezichtsuitdrukkingen die je er bij trekt, zo mooi om te zien! Je kan zo serieus kijken! Hele verhalen ben je aan het vertellen, met intonatie en al. Nu moeten we het alleen nog zien te begrijpen...

Je hebt ook je voetjes ontdekt. Je was altijd al een erg druk baasje, ook in mama's buik (het was misschien maar goed dat zij de placenta aan de buikwand had zitten), maar bent je nu echt bewust van je voetjes. Je lijkt erg op je vader: die is soms ook een ster in spulletjes kapot maken. Nou, jij gaat dezelfde kant op ;-) Je gooit je voetjes in de lucht en trapt zo keihard tegen je mobiel of babygym aan. De boog van je wipstoel met figuurtjes er aan duw je met je handje iets naar beneden, dan haak je je voetjes er achter en trek je zo die boog helemaal naar beneden. Daarna trek je hem met je voetjes weer omhoog. Op het kdv haak jij je voetjes in het net van de lullababy (een wipstoel aan een veer), je trekt dan op je aller hardst zodat je flink op en neer gaat. Jij hebt geen duwtje nodig! Maar eerst moet ik je er nog in krijgen. Want je zet gewoon je voetjes er tegen af, waardoor die lullababy alle kanten op gaat, maar jij er nog niet in zit. Of je voet even in mijn trui haken, als je op de commode ligt, vind je ook erg grappig! Een luier bij je om doen is dan ook nu al een grote uitdaging!

Ook ben je druk bezig met omrollen. Althans, je doet verwoede pogingen. Je maakt je zo stijf als een plank, zet je voetjes onder je kont, tilt je bips op en probeert een zwieper te geven. Van de week is het je een keer gelukt. Je kwam toen eerst de babygym tegen, waardoor je met dezelfde vaart weer terug rolde. Maar het zal vast niet lang meer duren voordat het je nog eens lukt!

Tot slot heb je het erg naar je zin met de lieve leidster op het kdv en ben je erg nieuwsgierig naar de andere kindjes. En zij naar jou. Op hun manier proberen ze al met je te spelen. Regelmatig vind ik allerlei speeltjes bij jou als ik je kom ophalen, die hebben zij dan aan je gegeven. Ze weten dat jij Kyran bent en dat ik je mama ben. Super trots ben ik dan, als ze me de mama van Kyran noemen. Jaa! Dat ben ik!! Ik ben jouw mama en ik ben super trots op jou!!!!!

Veel liefs,

mama