dat zijn de mooie momenten he! goed van hem hoor!!!
Hej meis!
Wat gaat de tijd inderdaad snel he... zo maf! Loekje wordt zaterdag alweer 13 weekjes.... Ik ben eigenlijk niet eens bezig met die sprongetjes! Weet dat we bij brammetje elke dag wel zo'n beetje het oei ik groei raadpleegden, maar Loekje doet het zo goed en huilt eigenlijk nooit (enkel als hij moe is of wil drinken) en dus vraag ik me niet echt meer af wanneer die sprongetjes zijn... Gek is dat..! Maar ja, zo lang alles soepeltjes verloopt hoef ik me ook niet druk te maken.
Hej, die driftbuien van jouw kleine meneer zijn echt niet meer grappig he... (niet dat ze ooit grappig zijn geweest....) Ik weet niet zo goed meer wat voor tips ik je kan geven... Onze bram doet het inmiddels weer erg goed... Zodra hij ook maar 1 minuutje gaat lopen piepen (voorloper van de driftbui) gaat hij even op de gang. Maar dit is nog maar max 1 keer om de dag.... En hij zit er dan niet meer 15 minuten zoals voorheen terwijl hij de gang af brak, ik vraag hem door de deur heen zeg maar of hij weer lief doet, of hij mama een kusje komt geven en dat wil hij al na 20 seconde zeg maar... Dus hij heeft geleerd van het op de gang zijn driftbui hebben.... Maar ja, dat heeft wel echt een tijd geduurd. Ik merk ook dat ik wat makkelijker met hem omga. Ik probeer de situaties die driftbuien veroorzaken te omzeilen... Zo laat ik hem toch maar met veel water spelen (ook al wordt hij dan kletsnat en moet hij schone kleertjes aan) laat ik hem zelf zijn drinken inschenken (onder begeleiding van mij, en eerst werd hij erg boos als ik wilde helpen en hij het niet alleen mocht doen maar dan ging de appelsap weer terug in de koelkast.... Hij kiest echt eieren voor zijn geld....) Ik laat hem dus dingen meer zelf doen, ook al lukt het soms helemaal niet... Het heeft wel een tijd geduurd, hij werd eerst altijd boos.. Ik geef hem nu de keud... Zoals ook naar bed brengen. Hij heeft sinds een paar weekjes in de avond of middagslaapje opeens weer het idee: ik wil niet slapen maar naar beneden en dus ga ik heel hard huilen... Ik zeg dan: Of mama gaat naar beneden of mama blijft bij je om een liedje te zingen... Eerst bleef hij maar huilen en gaf niet eens antwoord.... Dan ging ik meteen weg om aan te geven dat als hij zo doet ik er even niet voor hem ben. Huilen huilen huilen en ook echt krijsen.... Dan vroeg ik door de deru heen: mama dan liedje zingen? In het begin luisterde hij niet en bleef hij boos. Maar nu heeft hij geleerd dat als hij zo huilt dat ik alleen een liedje kom zingen als hij stil is. Hij kan soms ook enorm zeurderig praten. Als hij iets wil... Als hij dan die driftbui heeft dan wil hij van alles en vraagt het op een enorme zeurtoon... Ik zeg dan: Bram, lief vragen dus gewoon lief zeggen: mama, mag ik appelsap? (bijvoorbeeld...) zoalng hij het niet op die manier vraagt krijgt hij het niet. Nu is het zo als hij iets zeurderig vraagt dat ik die zin zeg en dan is het meteen goed. (heel soms niet en dan komt de driftbui alsnog...) Maar ik ben hem erg vaak voor zeg maar. Het loopt als een trein nu... Misschien nog een beetje jong om zulke dingen aan te leren maar bij Bram moest het echt omdat hij in zijn koppie al zo ver was terwijl hij nog niet zoveel kon.....
Hoe doen jullie het allemaal? Ben wel benieuwd... Geen idee of je deze tips of mijn ervaringsverhaal wel wilt horen maar ik weet hoe moeilijk het is, en bij ons heeft doorzetten erg geholpen. Moet wel eerlijk zeggen dat ik erg vaak in tranen heb gezeten hoor. Het is erg moeilijk om zo streng en consequent te zijn... Maar het werpt zijn vruchten nu zeker af....
Hou je taai meis, het is erg heavy.... Zeker ook als het gebeurt tijdens het voeden... Misschien een idee om even een strakke aanpak te doen als manlief een paar dagen er ook is? Dat hij meteen ingrijpt als kleine meneer ook maar een beetje moeilijk gaat doen tijdens de tijd dat jij borstvoeding geeft. Als hij dat een paar dagen achter elkaar krijgt helpt het misschien als jij alleen daarna met hem bent....?
Nogmaals, hou je taai... liefs!
reacties (0)