Rare dag

Gisteren (woensdag) was het een rare dag. Bij het opstaan had ik al een heet hoofd en dacht oh misschien de verwarming te hoog aangelaten s'nachts. Daarna tijdens de eerste happen van het ontbijt begon mijn maag te draaien. Niet veel later kwam alles er weer uit (dat was lang geleden, ik dacht dat ik eraf was). M'n hele gezicht zat weer onder de gesprongen adertjes. De rest van de dag bleef mijn hete hoofd aanwezig en werd ik telkens roder. Dus ik dacht wellicht koorts of een hoge bloeddruk. Koorts was het niet, dus toen ging Joe, mijn man, snel naar mijn ouders hun bloeddruk meter ophalen. Het was geen hoge bloeddruk, maar een lage 111/71 ipv mijn bijna standaard bloeddruk van 120-130/75. Joe toch maar de VK gebeld (ik dacht ach het zal wel weer overgaan). Moesten toch even langskomen met een plasje etc. Daar aangekomen bloeddruk opgemeten die was inmiddels 140/75. Niks geen raars in de urine. Naar het hartje geluisterd en de VK gevoeld. Hartje klonk goed, kindje lag ook goed met het hoofdje vast in m'n bekken. Klonk allemaal goed. Maar het antwoord op de VK's vraag hoe vaak ik de baby had gevoeld die dag vond de VK toch wel vreemd, dus moest ik naar Enschede om een hartfilmpje te laten maken. Ik had de baby slechts 2 keer gevoeld. Daar aangekomen was het inmiddels 17.00 uur. Niemand meer te bekennen, dus het was even zoeken waar wij terecht moesten. Kwartiertje later lag ik aan het CTG apparaat. Daar hebben ik iets meer dan een uur aan gelegen. Uiteindelijk mochten we om 19.00 uur met goed nieuws naar huis. Het hartfilmpje zag er prima uit. Opgelucht konden we de kleine man weer bij opa en oma ophalen en lekker naar huis gaan. Er ging al vanalles door mijn hoofd toen ik daar lag. Als ik maar niet hoef te blijven, gelukkig was dit niet het geval.

Nou dat was mijn avontuur weer. Nu maar weer lekker verder met voorbereiden op de komst van de kleine.

Groetjes,

San