Verdrietig...

Vandaag was ik aan het werk toen een collega haar mail checkte en een mailtje uitdraaide en tegen mij zei heb je dit al gelezen.

Dus ik het mailtje lezen ik schrok me kapot!!!!!

Een afdelingssecetaresse bij ons in het ziekenhuis ( wij hebben een klein ziekenhuis dus iedereen kent elkaar wel ) was overleden. Ze mocht maar 39 jaar zijn geworden.

Ik las ineens haar naam en toen realiseerde ik ineens dat ik ook nog met haar gewerkt had.Nou....toen moest ik even slikken. Ben er al heel de dag van slag.Vooral omdat mijn moeders broer ook ongeneeslijk ziek is en ook nog maar 50 jaar is. En als de telefoon gaat ben ik al bang dat het mijn moeder is die zegt dat het is afgelopen.

Het is echt heel erg allemaal van die jonge mensen. Ik heb zoiets ik leef van dag tot dag en maak van het leven een leuk leven met dingen die ik graag wil doen die ik ga doen en geniet ervan!!!het kan zo over zijn!!!!Het leven is zo kort als je dit allemaal hoort van die jonge mensen.

Dus maak van het leven een feestje en geniet ervan!!!!