Gewoon echt niet zo leuk!!

tsja, de titel zegt het al. Ik vind het nu gewoon echt even helemaal niet leuk meer!
Natuurlijk, laat ik eerst heel gemeend zeggen dat onze Daan echt een ontzettende lieverd is!! Ik hou ontzettend veel van hem... maar, er is een maar.

Slapen. een fenomeen wat hij afgeschaft lijkt te hebben! Het duurt nu volgens mij al bijna een maand dat we elke avond best lang met hem in de weer zijn. Ook 's middags is het nu een drama. Al ga ik dat niet aan, wil hij niet, dan slaapt hij maar niet. Maar hij heeft het volgens mij wel echt nodig!

In het begin haalden we hem naar beneden, maar nu doen we dat niet meer, want dan kun je echt aan de gang blijven. Nu gaan we bij hem zitten (niet tegelijk, maar de ene dag ik de andere dag Eddy). Maar ik wil dat gewoon eigenlijk niet. Het duurt een half uur zeker. Eerst viel hij in slaap als je bij hem zat, inmiddels ook al niet meer. Hij klets erop los.

Overdag kan hij ook veel minder hebben, huilt best veel en dan ook hard en lang, je kunt t haast niet doorbreken. Eten daar wil ik het al helemaal niet over hebben, dat heb ik al losgelaten....

Maar goed, dit in combinatie met Wouter die gisteren prikjes heeft gehad en daar wat last van heeft en geregeld Heel veel van zijn fles teruggeeft, maakt dat ik t echt even niet zo leuk meer vind.

Zelf komen we gewoon ook niet aan slapen en rust toe, dat word je (of ik in ieder geval) echt wel zat na een paar weken!

Ik zit erover te denken om met Daan eens langs een ostheopaat te gaan. Slapen is voor hem heel vaak een probleem. En aangezien zijn bevalling heel heftig was, ga ik steeds meer denken dat hij daar nog last van heeft?!

Ik weet t niet meer hoor.... hoop snel op betere tijden!

438 x gelezen, 0

In Overig

reacties (0)


  • mamavaniris

    sterkte met alles meid.

    liefs ingrid en iris

  • Mijn Wondertjes

    Sterkte met alles

  • k.abouter

    Wat mamma-van zegt schijnt inderdaad te kunnen helpen. Of dat je begint bij zijn bedje, maar niks tegen hem zegt. En dan elke avond een klein stukje verder van zijn bedje gaan zitten. Totdat je de kamer uit bent. Zo went hij er weer langzaam aan dat hij alleen moet inslapen. Ik hoop dat het werkt! Ik weet het niet uit eigen ervaring, want wij hebben gelukkig een heel goede slaper. Succes meid !

  • moeder van Lucas Thomas Jelle

    Ik voel helemaal met je mee. Hier natuurlijk ook een dreumesje die af en toe aan het puberen is. Slapen gaat gelukkig prima, zijn middagdutje duurt gemiddeld 1.5 tot 2 uur , en sávonds gaat hij gelukkig meteen slapen. Wel komt hij af en toe nog s'nachts, maar dan is een flesje melk voldoende om hem eigenlijk meteen door te laten slapen. Ik weet een slechte gewoonte........maar alles voor een goede nachtrust. Ook komt Thomas nu ook weer s'nachts voor een flesje na vier/vijf dagen doorslapen van half 10 tot een uur of half zeven. Nu is hij wel verkouden, maar we hopen dat hij toch weer door gaat slapen, we weten dat hij het kan nu. En dan ben ik ook weer beter uitgerust.
    Wat betreft naar de ostheopaat gaan, ik zou het toch een keertje proberen, ik weet niet of hij ooit wel goed geslapen heeft, maar er kan idd iets niet goed zitten.
    Sterkte met alles, en ik hoop dat je je snel weer beter voelt. We wisten dat het druk zou worden met twee kleintjes maar af en toe valt het mij ook tegen. Maar voor al je moeite krijg je wel veel liefde terug!

  • miek

    Oei meis, wat een vervelend blogje... Ik kan me zo goed voorstellen dat je er even helemaal doorheen zit... Brammetje heeft ook een tijd lang heel veel problemen gehad met gaan slapen... Ik denk dat dat wel een paar weekjes geduurd heeft... Hij kreeg op die momenten driftbuien... Moest dan zo hard heel erg huilen... Was echt verschrikkelijk... En wij hem ook inderdaad in 1e instantie mee naar beneden nemen. Vaak (echt niet altijd!) was het dan goed, maar zodra je hem weer naar boven bracht begon het weer van voor af aan... Omdat ik het zo enorm zielig vond zijn we er toen ook bij blijven zitten... Dit maakte het voor hem er allemaal niet makkelijker op... Zodra we ook maar een beweging richting deur maakten werd hij meteen wakker en was het weer in tranen... Op een gegeven moment brak het ons zo op dat we hem hebben laten huilen. En dan wel af en toe kijken, maar niet meer erbij blijven,... Hartverscheurend was die periode... Maar het is brammetje gelukt... In de middag heeft hij ook een periode even niet geslapen, duurde ook een paar weekjes. Daarna weer helemaal goed gekomen... Gelukkig was dit alles in de periode dat ik nog in verwachting was. Ik denk dat Bram de slaapproblemen rond dezelfde tijd heeft gehad qua leeftijd als daantje... Naar een ostheopaat kan nooit kwaad denk ik... Maar vertrouw me, het gaat goed komen... Het is alleen een hele verdrietige weg om te begaan, wij lieten brammetje immers heel erg huilen... Vond het zo zo zo zielig... Maar hij heeft er niets aan overgehouden geloof ik... (hoop ik...)
    Heel veel succes meis, ik weet hoe je je voelt nu... Maar nog een stapje heftiger voor je nu je ook nog een heel kleintje hebt,,.... (gaat de2de bij jou ook veel soepeler en rustiger...?)

    Liefs