Ik mag ook niets!!

Nou wil Ik ook weleens hier klagen hoor!!!
Ik mag werkelijk niets van mijn mama....
Ik zal eens vertellen wat ik allemaal niet mag: (= het commentaar van mama)

  • Ik mag niet de koelkast open doen (het hele huis wordt koud)
  • ik mag niet de besteklade open doen (pas op je oog, pas op voor de messen)
  • ik mag niet in de vensterbank klimmen (je valt eraf en duwt de zware plantenbak opzij)
  • Ik mag niet op de grote tafel klimmen (weer dat ; je valt eraf!)
  • Ik mag meestal niet met de Ipod touch van papa spelen (van mama soms wel)
als ik mama wil vertellen dat ik geen eten hoef, doe ik dat door mijn eten uit te spugen, mijn vork op de grond te gooien en mijn bord om te keren, alles wat dan op de tafel valt, veeg ik netjes weg (op de grond)

en als ik mama wil vertellen dat ik liever niet in de stoel zit, klim ik er uit, hoeft zij me niet te tillen en geef ik gauw een kusje, omdat ze dan niet boos op me kan worden.

kortom, ik mag ook niets, al die dingen die ik graag wil doen vind mama niet leuk en wordt ze best boos op me. Dan moet ik in de box.... nou, dat maakt me niet uit, ik huil even, maar dan ga ik daar gewoon spelen. Maar als ik echt boos ben dan laat ik het wel zien, dan klap ik dubbel en ga op de grond liggen schreeuwen van verdriet, anders horen ze me denk ik niet.

Nou dat wilde ik even met jullie delen!!! En de vraag, mogen jullie ook zo bijzonder weinig????

kus van Daan (17,5 maand oud alweer!)

476 x gelezen, 0

In Overig

reacties (0)


  • Mijn Wondertjes

    Robin : Ja hier gaat het precies het zelfde. Ik zoek gewoon nieuwe uitdagingen en dat mag ik niet soms is het wel gevaarlijk maar wel spannend. en als mama en papa even niet kijken dan probeer ik het gewoon nog een keer.

  • mamavaniris

    ik mag ook niet veel van mijn papa en mama maar doe ook af en toe toch stoute dingen en dan krijg ik straf.

    kus van iris

  • miek

    Hej Daan, stoere vent!

    Papa's en mama's begrijpen gewoon niet wat wij als jonge maar wel (vind ik...) bijna grote mensen willen in dit leven. Ik bedoel, we staan in de bloei van ons leven, nu begint het pas echt! Maar nee hoor, elke keer als wij maar een beetje risico in het leven willen nemen, of als we ook maar een beetje heel erg gek willen doen komt of grote mama of grote papa mij vertellen dat dat toch geen goed idee is. Heel raar....

    Nu moet ik wel eerlijk zeggen dat ik dagelijks in de vensterbank zit, maar dit mag denk ik wel omdat die best breed is.... en de bestekla, tja, ik heb geen idee waar die opeens is gebleven maar er ligt in ieder geval geen bestek meer in.... En zo begreep ik vanavond absoluut niet waarom mama niet het zakje met worteltjes voor mij open wilde maken die ik net daarvoor in de koelkast had gevonden... Ik ben toen ook maar even heel boos geworden want ik begreep er helemaal niets van.... Ik kan gelukkig al wel een beetje kletsen en dus begrijpt mijn mams en paps me wel wat beter. Kun jij ook al beetje kletsen...?

    Kus terug hier van Bram!

  • samba mama

    He Daan,
    Erg he die ouders van ons, hir net zo hoor en de hele tijd mag ik het niet en als ik het dan stiekum toch een keer doe en ik val per ongeluk zeggen ze, ja daarom mag het niet.......
    nu wilde ik van de week eens een keer later naar bed dan 7 uur, vond mijn moeder geen plan. Maar ik ben gaan krijsen joh, net zolang tot ze kwam, uiteindelijk was het 9 uur vor ik sliep, dus ik heb wel mijn zin gekregen,hi,hi,hi, ze kwam steeds kijken me troosten, flesje brengen, heerlijk hoor,hi,hi,hi, en uiteindelijk in haar armen in slaap gevallen, heerlijk vond ik dat. Mijn moeder wat minder dus de rest van de week ben ik weer braaf geweest, over een poosje maar weer eens zo'n feestavondje!!
    Sterkte hoor met je ouders en eigenlijk zouden we ook een ouderbytes moeten oprichten, kunnen vragen stellen aan elkaar over hoe we met onze ouders om moeten gaan!!!
    fijn weekend!!
    groetjes Sam

  • MamaLiekje

    Hahaha wat grappig!!! Heel erg herkenbaar... Of nee, wacht, ik zet mijn dochter er even achter (Sophie, 15 maanden)

    Hoi Daan!!

    Ik mag ook niks van mijn mama en doe dan precies hetzelfde als jij.

    Als ik niks wil eten gooi ik ook gewoon alles op de grond. Als de lepel toch in de buurt komt, sla ik hem ook gewoon weg. En als ik het al in mijn mond heb en alsnog beslis het niet lekker te vinden sproei ik het zo naar buiten...

    Ik haal alle zakken leeg die ik kan vinden, als mama per ongeluk haar tas op de bank laat staan vind ze dat niet zo leuk, maar als ze boodschappen heeft gedaan vind ze het ineens wel weer lachen. Ze leert me eigenbelang herkennen denk ik.

    Als ik buiten ben kan ik gewoon zelf overal naartoe lopen. Als mama me dan een handje wil geven trek ik die snel terug en kijk haar aan om haar te vertellen: Dat kan ik zelf allemaal wel!!!

    Ik klim op de bank, probeer via de bank op mijn kinderstoel te komen, en altijd komt mama dat dan verpesten. Levensgevaarlijk, zegt ze. Hoe kan je dat nou weten als ik het niet eens mag proberen.. MAM!

    Ik mag niet eens met de afstandbedieningen spelen. Soms pak ik ze toch, en om het goed te maken ren ik dan naar mama om hem snel aan haar te geven. Word ze lekker toch niet boos.

    Als ik niet zachtjes doe met de katten ( na veel onderzoek kan ik je vertellen dat haren, oren en staarten ECHT vast zitten) zegt mama dat ik lief moet zijn, en dan geef ik ze snel een kusje. Maar ik aai ze ook heel vaak hoor!!

    Je hoort het al, je bent echt niet de enige met dit probleem! Nu moet ik weer snel verder, ik moet nog een aantal dingen doen... die ik niet mag :D

    Kus van Sophie