Begon net aan een hele blog over gedoe met familie. Maar doe dat toch maar niet, je weet nooit wie hier wat leest.
Wat ik wel kwijt wil; ik heb t zo gehad met t gedoe!!! Er zijn mensen die ons niet attent vinden, maar heb je dan wel goed opgelet?! En vooral heb je naar je eigen aandeel gekeken? Wanneer hebben jullie interesse in ons getoond? Wat hebben jullie meegekregen van de gevechten die wij hebben geleverd om te bereiken wat we nu hebben bereikt? Wat hebben jullie meegekregen van het 1e jaar van onze geweldige zoon Daan? En wat van de zwangerschap van Wouter en de eerste weken van ook dit geweldige kereltje?
Waarom kennen jullie ons zo slecht dat je niet weet dat het geloof voor ons echt belangrijk is en niet iets is wat opgelegd is door mij?
Wij hebben het inderdaad heel goed, zijn gelukkig, hebben werk, volgen studies en zetten ons gezin op 1 en maken a.d.h.v. die volgorde keuzes. Maar dat is niet altijd makkelijk, de gebaande paden bewandelen wij niet, maar dit kost ons wel wat!!!
Zo, dat wilde ik ff kwijt, gaat over familie, voel me soms erg onbegrepen en alleen.
Maar ben dankbaar voor de onverwachte warmte van nieuwe vriendschappen en kennissen, die je soms veel beter kennen dat je eigen familie.
Ook jullie hier, bedankt voor de fijne momenten!! (ik ga niet weg hoor!)
reacties (0)