De bevalling
Heb even een momentje voor mezelf voor de kleine man zich straks weer dient om te drinken, dus probeer even snel het verhaal van de bevalling op te schrijven. Hij is snel gegaan, dus dat verhaal kan ook snel denk ik;-)
De weeen begonnen dus om ongeveer 15.15 op donderdag, meteen waren ze heel regelmatig, elke 5 minuten, maar natuurlijk nog niet zo heftig. Wel na een half uurtje Eddy gebeld, zodat hij vast naar huis kon komen voor de file uit. Ze werden steeds een beetje heviger.
Mijn moeder heeft Daan uit het KDV gehaald en heeft toen nog met hem bij ons gegeten (ze wist natuurlijk wel dat ik bezig was). Om half 7 heeft ze hem meegenomen naar huis en is hij daar gaan logeren.
Ze werden inmiddels steeds krachtiger en moest ik me er op gaan concentreren. Nog even lekker onder warme douche gestaan, ook om "fris" voor de dag te komen voor alle mensen die me zo gaan zouden bekijken;-)
Om half 9 de VK gebeld die er tegen 21 uur was, en wat bleek, ik had al 4 a 5 cm! VIel me zo mee! We zijn toen op ons gemakje naar het ZH gereden, waar ik om 21.45 mijn vliezen kreeg doorgeprikt. Daarna ging het heel snel en werd het heel heftig. Kreeg bijna geen pauze meer tussen de weeen door, ze bleven maar aanhangen zeg maar. Echt heel pittig! Ik reageerde er ook pissig op, wilde soort niet. Maar ja, je moet.
Uiteindelijke mocht ik half 23.30 zo'n beetje meepersen, eerst nog een hardnekkig randje wegpuffen....
Maar goed, na me heel erg geconcentreerd te hebben op de persweeen, is hij na 16 min. persen geboren, wel met knip en wat duw werk op mijn buik, omdat hij niet goed wilde komen en zijn hartslag wat wegzakte. Blijkt dat ook Wouter een sterrenkijkertje is!!! Dus gewoon verkeerd met zijn hoofd, niet de makkelijkste weg kiest zeg maar.
Wouter weegt 4115 gram en is 53 cm (hoofdje 36 cm). Een flinke kerel dus!
Wat ik heel fijn vond is dat ik alles heel erg bewust heb meegemaakt. Ik heb hem echt het laatste stukje voelen zakken inwending, voelde hem ook een keer soort terug schieten na een wee. Ook zag ik hem als het ware geboren worden, nadat zijn hoofdje er eenmaal was, zag ik de rest komen en zag direct dat het een jongen was! En dat hij een lekker koppie met (donker) haar heeft!
Ook de geboorte van de placenta, die al snel kwam heb ik dit keer echt gevoeld. Bij Daan is dat allemaal langs me heen gegaan en dat maakte het achteraf erg verwarrend. Nu dus niet. Ook omdat er naast mijn verloskundige en de verloskundige van het ZH verder niemand bij was (Ed natuurlijk) maakte het heel rustig.
Al met al dus een betere ervaring dan bij Daan, al blijft bevallen een hel hoor! Die laatste centimeters, ik wist echt niet hoe ik het zoeken moest, zo heftig, bijna dierlijk vind ik het!
Maar goed, inmiddels 3 dagen verder, knappen we weer wat op. Wouter doet het goed, drinkt de borst en ik herstel ook beter dan bij Daan. Heb wel last van de onderkant, met name mijn anus, heeft flink onder druk gestaan door de manier van geboorte. Vervelende is dat ik nu dus (even hoop ik) geen controle heb op mijn sluitspier. dus houdt de boel niet even netjes altijd.....
Verder hebben we een hele fijne kraamverzorgster, die de boel heerlijk overneemt. Ook heel fijn. En Daan, dat is ook zo lief. Die is helemaal verliefd op zijn broertje. Hij kroelt wat af en duikt er bovenop als hij de kans krijgt!!!
Nou, dat was t wel even denk ik..... ik ga zo kijken of de kleine man wil drinken, dan kunnen we op tijd proberen te gaan slapen, want daar komt niet zoveel van, van slapen ;-)
Achja, komt ook op een dag wel weer goed!!!
reacties (0)