Verlof voorbij
Ik heb al gemerkt dat alle cliches rondom kinderen krijgen waar zijn, hier is er weer een; wat gaat de tijd ontzettend hard. Ik kan me mijn laatste werkdag nog zo levendig voor me halen en nu moet ik morgen weer. Dat terwijl ik er ook nog 3 weken vakantie vooraf had aangeplakt, dus ben echt lang thuis geweest. Maar ik heb echt nog geen zin.
Gister avond vloog het me echt even aan. Komt ook wel bij dat Daan niet zo lekker is, behoorlijk verkouden en dus meer aandacht vraagt. Meer eten, meer huilen en meer bij je zijn (dat is dan wel weer leuk voor mij )
Maar ook 's nachts weer volop komen, 2 keer zeker. Terwijl hij regelmatig nachten maakte van 20 uur tot 7uur. Maar goed, dat komt ook wel weer.
Morgen wordt dus de eerste dag, maar mijn man heeft dan papadag, dus hoef ik niet zo idioot vroeg weg. Woensdag wordt de eerste keer echt druk, even na 6 uur op, eerst zelf douchen, dan borstvoeding geven. En dan op pad, zo rond 7.45 uur denk ik. Dan ben ik rond 9 uur op mijn werk.
Gelukkig ben ik min of meer eigen baas, dus kan ik mijn eigen dag indelen. En ik werk op meerdere locaties, dus ik zit niet de hele dag op 1 plekje. Eigenlijk heb ik een hele leuke baan. Daarbij hoef ik niet terug naar een locatie waar ik heel veel moeite had voor mijn verlof, maar krijg ik 2 nieuwe locaties onder mijn hoede, dus weer nieuwe uitdaging. Komt dus vast helemaal goed, maar ik moet mijn ventje dan wel 4!! dagen missen, zie ik echt niet zitten.
A ja, er zijn zoveel werkende moeders die t ook doen, zal mij ook lukken.
(wel gek trouwens om zo'n hele andere kant van jezelf te leren kennen. Ik ben normaal echt dol op mijn werk, carriere gericht enzo, en kon me niet voorstellen dat ik liefst gewoon lekker thuis zou zijn, spelen en kroelen met en zorgen voor mijn kindje, maar wat dat betreft ben ik echt zo'n moederkloek geworden, raar hoor, maar ook fijn!)
reacties (0)